Verkiezingslingo: de goede taal is de halve boodschap
Friday, October 31, 2008
Bij een bezoek aan het imposante FDR-memorial viel het me weer eens op. Wat een lekkere taal is het Engels/Amerikaans toch. Heb zelden oneliners gehoord die beter klonken dan in het Engels. Wat komen wij er dan eigenlijk toch bekaaid af. Onze taal klinkt even nuchter als onze cultuur; doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. Hoe suf klinken de campagneslogans van Obama en McCain als je ze in het Nederlands zou vertalen. ‘Yes we can!’, klinkt opeens lafjes en doet opeens denken aan Bob de Bouwer.
‘Country first’ klinkt in het Nederlands als de nieuwe slogan voor een extreem rechtse partij. Opgeleukt met beelden van wuivende tarwevelden en spelende kinderen lijkt het hier een uiterst sympathiek zinnetje. En wat blijft er in het Nederlands nog over van de historische woorden ‘I have a dream’? ‘Pim’ had dit allemaal al begrepen met zijn ‘At your service’. Dat bekt nou eenmaal beter dan ‘Tot uw dienst’.
De goede taal kan opzwepen, inspireren en mensen enthousiast maken. Zoals de wereldberoemde zin: ‘Ask not what your country can do for you, ask what you can do for your country’. Of nog een topper: ‘The only thing we have to fear is fear itself’. Helaas worden het in onze taal slappe verhalen. Niet tot ieders vreugde ‘verengelst’ de Nederlandse taal in rap tempo. Ik kan alleen maar zeggen: Way to go!
Nergens ter wereld is het mediacircus rond de presidentsverkiezingen zo groot en bizar. Miljarden dollars worden geïnvesteerd om continu in overal in beeld te zijn. Voor een toekomstige president zijn goede inhoudelijke adviseurs minstens zo belangrijk als fondsenwervers die genoeg geld bij elkaar harken om al die aandacht op radio, televisie, internet en kranten te garanderen. Even lekker zappen zonder een presidentskandidaat tegen te komen is hier bijna onmogelijk. Niets geen posters plakken onder viaducten en suffe spotjes in de zendtijd voor de politieke partijen, maar keiharde marketing en geslepen reclame is waar het om gaat.
Breaking news Het is steeds moeilijker voor de Amerikaanse verkiezingskandidaat om de nieuwscyclus te beheersen. Door de kabelzenders zijn er geen vaste nieuwsmomenten meer, er moet dus continu iets te melden zijn. Waar halen we anders het ‘breaking news’ vandaan dat op de meest gekke momenten opduikt? Nou onder meer uit de krant. De kleine tv-redacties hebben geen tijd om er uitgebreid op uit te gaan en onderzoek te doen. De redacties van kranten (nog) wel.
Even for the record; als er geen media bij is, heeft een gebeurtenis of bijeenkomst geen bestaansrecht. Als er zich niet genoeg journalisten hebben aangemeld die in weer en wind verslag komen doen, wordt een verkiezingsbijeenkomst verzet of afgelast. Voor de naïeveling die het nog niet wist; de meeste evenementen worden georganiseerd voor de kijkers thuis, niet voor de mensen die ter plaatse enthousiast met hun vlaggetjes zwaaien.
Politics 2.0
Franklin Delano Roosevelt was Amerika’s eerste mediapresident. Met de beroemde fireside chats hield hij tussen ’33 en ‘45 de Amerikanen regelmatig op de hoogte van waar hij mee bezig was en waarom. Dit leidde tot duizenden brieven met reacties. De staf met slechts 1 ‘brievenbeantwoorder’ moest al snel worden uitgebreid naar tien. De eerste stappen op gebied van politics 2.0 waren gezet. Radio heeft echter nooit zo’n dominante rol gespeeld in presidentiele campagnes als we nu zien bij TV.
In 1952 werden voor het eerst televisiespotjes ingezet bij campagnes. De democratische kandidaat Stevenson weigerde hieraan mee te werken. Hij wilde zich niet als zeeppoeder laten verkopen. Little did he know…
Hoe groot de macht van televisie werkelijk is werd pas duidelijk bij de televisiedebatten tussen Nixon en Kennedy in 1960. Nixon was ziek geweest en zag eruit als een louche oplichter waar Tony Soprano jaloers op zou zijn. Kennedy had wat zonuurtjes gepakt en zag er stralend en kerngezond uit. De kijkers naar het televisiedebat vonden dat Kennedy het debat had gewonnen. Radioluisteraars noemden massaal Nixon als winnaar. Inhoudelijk was Nixon beter, maar Kennedy’s uitstraling gaf de doorslag.
Dat inhoud niet doorslaggevend is bleek wederom in 1980. In het debat tussen Carter en Reagan veegde de eerste met goede inhoudelijke standpunten meerdere malen de vloer aan met de onwetende Reagan. Zijn enige droge reactie bij de vijfde aanval: ‘There he goes again’. Dit leverde Reagan zoveel sympathie op dat alle goede argumenten van Carter directly down the drain gingen.
The whole package En Obama en McCain? We zien een vitale jonge vent tegenover een krasse knar met haar zo wit als de kerstman die je graag als opa zou willen, maar niet vier jaar voor de een van de zwaarste banen ter wereld (en god forbid als hij eerder het loodje legt). Toch is er een belangrijk verschil met de andere voorbeelden. Obama weet wel degelijk waar hij over praat en hoeft het niet alleen te hebben van zijn charismatische uitstraling. He’s got the whole package. Dan is er nog het internet. De rol hiervan is nooit zo belangrijk geweest als bij de huidige verkiezingen. Het is naast televisie het belangrijkste kanaal om de kiezer te bereiken. Vooral Obama heeft een professionele webstrategie. In de eerste plaats om kiezers te informeren, te werven en met elkaar in contact te brengen. Maar zijn webstrategie heeft er onder andere ook voor gezorgd dat de campagnekas van Obama nog comfortabel vol zit terwijl McCain zijn laatste dollarcenten om moet draaien om het einde van de campagne te halen.
Van beide kandidaten zijn alle spotjes op Youtube te vindenen is Obama te volgen via Twitter. De volgende stap? Mobiele telefoons inzetten voor gepersonaliseerde boodschappen aan de kiezer. De effecten van het internet op de campagnes zijn nog niet gemeten. Duidelijk is wel dat vooral de jongere kiezer, opgegroeid met het internet, zich via deze weg laat informeren en zich hierdoor het meest aangesproken voelt. Deze groep is ook grotendeels aanhanger van Obama. En wie de jeugd heeft, heeft de toekomst… toch?
De Amerikaanse verkiezingskoorts bereikte gister een hoogtepunt. Obama was te zien op drie grote tv-zenders in een reclamespot van maar liefst een half uur. De speerpunten werden hier nog even op een rijtje gezet om de laatste twijfelende kiezers over de streep te trekken. Geschatte kosten: 16 miljoen dollar. The stakes are high, de campagnebudgetten evenredig. Volgens dr. Herman Wijffels van de Wereldbank staat het gehavende land dan ook op een historisch keerpunt; kiest de bevolking voor de toekomst en ‘change’ met Obama of voor het verleden met McCain?
Het lijkt erop dat Obama de strijd gaat winnen, al durft niemand het nog hardop te zeggen. Er kan immers altijd nog iets ‘mis’ gaan. Voor fans van de Washington Wizards lijkt het een uitgemaakte zaak, zij kiezen duidelijk voor de toekomst…
Een lege stoel staat in schemerig licht achter het bureau van de president in the White House. Een dramatische stem vertelt met een onheilspellend muziekje op de achtergrond in welke staat de VS zich bevindt. De boodschap: Welk weldenkend mens durft er op dit moment te kiezen voor een volledig onervaren man op deze stoel om het land te leiden?... I am John McCain and I approve this message.
Al maanden staan Amerikanen op met dit soort spots en gaan ze ermee naar bed. Laten ze zich beïnvloeden door deze boodschappen? Ja. Inspelen op de angst van de kiezer is heel gebruikelijk in campagnes van Amerikaanse presidentskandidaten. Met modder gooien ook; heeft Obama relaties met terroristen? Is hij geen moslim? En wat als McCain het loodje legt tijdens zijn termijn?
Op welke gronden kiest het land volgende week zijn nieuwe leider? Inhoud of vorm? Voor kiezers die enthousiast worden van McCains running mate Sarah Palin is het antwoord eenvoudig. En hoe heeft de George Bush het eigenlijk ooit tot het Witte Huis geschopt? Was het zijn briljante visie, jarenlange ervaring of waren het toch zijn vlammende speeches? None of the above. Het antwoord; Bush was the guy that people could see themselves drink a beer with…’ Well wake up, Bush doesn’t drink anymore and you will never meet him!
Charisma Inspelen op emoties en het gevoel dat mensen bij een kandidaat hebben, is vaak belangrijker dan hetgeen iemand zegt. Charisma (en slimme adviseurs hebben) is waar het om draait. Zo werkt het al decennia. Maar net zoals een bedrijf dat mooie producten promoot, die niet de beloofde prestaties leveren, vallen deze leiders vroeg of laat ook door de mand.
Geheim wapen Als iemand weet hoe belangrijk charisma is (en hoe pijnlijk door de mand vallen kan zijn), is het Kermit wel. Als geheim wapen van de verkiezingen is hij als adviseur van een niet nader te noemen kandidaat, naar de VS overgevlogen. Vandaag nam hij persoonlijk polshoogte in het kloppende hart van politiek Amerika; Capitol Hill. Om strategische redenen kan hij niet verder uitwijden over wat hij daar aantrof. Het was wel serieus genoeg voor een bezoek aan het Witte Huis. To be continued…
Ik ben sinds twee weken aan de Twitter. Vraag me niet waarom, ik heb het nut en de zin ervan nog niet ontdekt. Maar proberen kan altijd. Ik vond mobiele telefoons onnodig- tot ik er zelf een had en het toch wel handig was om overal bereikbaar te zijn. Vond Hyves ook overbodig - tot ik zelf een account aanmaakte en vrienden van vroeger terugvond (en vrienden werd met vage kennissen)
En nu dan Twitter. De nieuwste ster op het social networking-toneel. (voel me zwaar early adopter, terwijl dat natuurlijk niet zo is...)
En dan de score tot en met vandaag: 4 updates 3 followers 6 mensen follewed by me
Nu nog proberen om Twitter te koppelen aan mn Hyvesprofiel, zodat meer dan mijn eenzame followers zien met wat voor triviale zaken ik bezig ben.
Ga nog even een poging doen, maar mocht iemand al een verbinding gelegd hebben tussen Twitter en Hyves? Tell me....!
De pr-wereld maakt grote veranderingen door. Web 2.0 biedt ongekende mogelijkheden dat in vakjargon PR2.0 wordt genoemd. Ook wij bij Whizpr stoeien ermee. In hoeverre hoort de blogoshere tot de pr-reikwijdte? Je kunt bloggers zien als ‘journalisten’ die je kunt beïnvloeden of zelf een blog starten als podium om de boodschap te verkondigen. Om te kijken of het zo eenvoudig ligt en vooral ter inspiratie voor mijn eigen blogactiviteiten, ben ik afgelopen vrijdag afgereisd naar Amsterdam voor Blog’08. Het was een zeer vermakelijke dag. Een aantal bekenden weer eens gesproken en hard gelachen om een aantal van de bekende bloggers, zoals Nalden, Loren Feldman, Boris Velthuijzen van Zanten en Pete Cashmore, die hun bloggeheimen blootgaven. Grootste discussiepunten waren hoe je geld kan verdienen met je blog en journalisme versus bloggen. De volgende one-liners geven de inhoud van de dag aardig weer. Potentiele bloggers trek er lering uit;-)
‘Experience is de toekomst’, ‘Het oog wil ook wat’, ‘Heb iets unieks’ - ook wel swagger genoemd, ‘Blogging is about conversation’ – reageren dus, ‘Gebruik twitter on traffic naar je blog te genereren’, ‘Zoek niet naar groot publiek, maar focus’ – dat maakt het interessant voor adverteerders, ‘Magazines hebben sterke community, zij zullen grote blogs overnemen’, ‘Print zal niet doodgaan’, ‘Sta open voor comments, leer van je contributors’, ‘Blogging will not concur the world’, ‘It’s all about search’, ‘Je eigen blog is your own heaven’, ‘Connect to your own audience, ook al zijn dat er maar een paar’, ‘Blogging is like highschool, you’re cool or not’ - en als je je mening uit word je afgetuigd, ‘Do not be a social media slut, be an artist’ – authenticiteit trekt meer mensen aan, ‘Lovelink’ – niet linken geeft meer connectie met die interessante ander waar je over schijft, omdat mensen meer moeite moeten doen om hem/haar te vinden op het internet, ‘Blogging is no journalism’, ‘Techblogs moeten diepgang bieden, dat is goed voor de discussie’, ‘ Blogging is all about showbusiness’, ‘Transparantie is voor losers’- niets is transparant, ‘Blogging werkt voor kleine bedrijven’. Kijk, en daar krijgen wij als Whizpr de bevestiging dat we goed bezig zijn
Foto: De organisatoren - special thanks to Jeroen Mirck - from flickr
Als TV-persoonlijkheid pur sang kan hij het niet laten af en toe terug te keren naar de hectiek van camera's, lampen en make-up. Afgelopen vrijdag bezocht hij de opnames van maar liefst drie TV-programma's: De Leugen regeert, De Wereld Draait door en Pauw & Witteman. The best of both worlds: lekker uitgaan en toch niks missen op TV...
En noblesse oblige: bekende frog zijn betekent ook dat mensen graag met je op de foto willen. In dit geval Clarence Seedorf en Kees Verheij.
"Clarence voetbalt nog steeds bij Milan, geloof ik. Maar wat doet Kees tegenwoordig?"
Kees werkt sinds afgelopen donderdag bij Whizpr. En dan is dit natuurlijk altijd een goed begin!
Het (media)circus rond de Amerikaanse verkiezingen bereikt langzaamaan zijn hoogtepunt. Er wordt geen middel en modder meer geschuwd om de tegenstander uit te schakelen. Who can dig up the most dirt about the other wins… of niet? Voor ons als communicatiemensen is het razend interessant om te zien hoe campagnestrategen met sluwe strategieën het Amerikaanse volk proberen te beïnvloeden. Op 4 november volgt hoe dan ook een spannende ontknoping, kiest het Amerikaanse volk voor 'Change' met Barack Obama of 'Country First' met John McCain.
Namens Whizpr mag ik het volgende week allemaal van dichtbij meemaken en in Washington ervaren hoe hoog de verkiezingskoorts daar is opgelopen. Ik ga hierbij verschillende colleges volgen van sprekers die nauw betrokken zijn bij de verkiezingscampagnes. Ook gaan Nederlandse experts als Maarten van Rossem en Herman Wijffels onder andere in op de rol die de media spelen bij het beïnvloeden van de kiezer. Ben benieuwd welke slinkse tips en trucs ik daar nog kan leren. Niet dat we die hier ooit in praktijk zouden willen brengen natuurlijk…
Zelfs wij staan wel eens met onze mond vol tanden...
Wednesday, October 22, 2008
Het gebeurt ons zelden, maar gisteravond waren we even uit het veld geslagen, sprakeloos en zeg maar gerust flabbergasted. Kane gaf een vlammend optreden op de HTC Kick off party voor het vierde kwartaal van dit jaar. Ruim 600 medewerkers van onder andere BelCompany en t for Telecom waren naar Utrecht gekomen om de nieuwste toestellen te zien en samen met HTC te vieren dat het in anderhalf jaar is uitgegroeid tot één van de sterkste merken op de Nederlandse markt.
Nadat het publiek met twee nummers was opgewarmd sprong zanger Dinand van het podium het publiek in.
Zo stonden we opeens oog in oog met de bezwete man waar we net nog enigszins hunkerend naar omhoog keken. Tja en dan val je toch even stil. Niet dat we fans van het eerste uur zijn, maar wat een uitstraling (ok, ok het was pure sexappeal). Kermit was gisteravond thuisgebleven met hoofdpijn. Miss Piggy had daarom de avond van haar leven. Ze wist zelfs het podium te bereiken. Dinand leek niet erg onder de indruk, maar wij weten natuurlijk wel beter.
Nauwelijks bijgekomen konden we daarna de dansvloer op voor DJ Roog die een geweldige set draaide.
Sommige klanten weten echt hoe ze een feestje moeten geven. Ook wij hebben zin om weer hard aan de slag te gaan voor HTC in het laatste kwartaal! Mark, it's gonna be hard to beat this one:-)
Voor degenen die het nog niet wisten. Ik heb mijn hart níet alleen verloren aan Marcel, M&M’s - zonder pinda’s - en Arnhem (ok, ok, en ook wel een beetje aan Wageningen waar ik OOIT hoop te gaan wonen als ik mijn huis nog kwijtraak in deze kredietcrisis…). Maar ook aan security. Eh, you say? Ja, de voor jullie waarschijnlijk doodnormale (boring) IT-beveiliging. En nu vraag je je af hoe dat ooit zo heeft kunnen gebeuren. Dat was zo’n tien jaar geleden, toen ik na mijn studie ben gestart op de communicatieafdeling van een IT-beveiliger. Ik zal niet zeggen dat ik daar de hele wereld heb gezien, maar toch zeker een goeie 10 procent ervan.
Ik kwam terecht in de wereld van het ILOVEYOU-virus (remember?) , de eerste Trojaanse paarden en zat geregeld bij pizzasessies met de diehard techies om meer te horen over de diepste geheimen van de viruswereld. Nooit meer wilde ik er weg. Ik ging voor het gouden horloge! Maar ja, iedereen heeft zo zijn naïeve periode en op een dag ging ik toch. Om bij Ward aan de slag aan te gaan :-).
Ik liet er een stel heel fijne collega’s achter die op een gegeven moment ook hun eigen weg gingen. En nu, tien jaar na dato, komen drie ervan elkaar weer tegen. Zakelijk, maar ik gok toch ook weer vaker bij elkaar thuis. De drie musketiers herenigd! Panda Security is namelijk vandaag mijn klant geworden!
@ Maria: dank voor het vertrouwen en super dat we weer gaan samenwerken! @ Frank: of je het nou leuk vindt of niet: ik ga je klaarstomen voor de interviews!
Nou, laat nu die virussen maar komen! Maar nu eerst even mijn makelaar bellen…
“ Tijdens de verbouwing gaat de verkoop gewoon door…”
Of in de kredietcrisisvariant: “ Tijdens de ineenstorting gaat de communicatie gewoon door…”
In onze vorige post wezen we er al op dat juist in tijden van economische tegenspoed, het belang van communicatie alleen maar groter is. Echter, dan luistert het wél heel nauw hoe je precies communiceert, en wat je zegt.
Viel Fortis de afgelopen tijd al op door de meer dan toepasselijke ‘Here Today, Where Tomorrow’ campagne, afgelopen weekend vond ik nog een andere opvallende uiting: een meer dan groot billboard dat attendeert op beleggen in het kwadraat, omdat dit een topmaand zou zijn om kosteloos in Fortis te stappen...
Sure. Kosteloos instappen, mooi hoor. Maar laat dat nou nét niet het probleem zijn. Het zijn op dit moment vooral de kosten van het uítstappen die me zorgen baren...
Who wants in? Everyone wants to get out!
You can check out any time you like, but you can never leave…
Een mooie aanbieding dus, maar wel een beetje naïef om die zo te laten staan. Nee, dan voel ik me toch meer aangesproken door de meer traditionele ‘recht-voor-zijn-raap’ communicatie van het andere reclamebord in de tuin: “Te Koop”.
En in het geval van Fortis ook nog eens t.e.a.b., volgens mij…
Het is nog niet gebeurd hier, een klant die opzegt omdat hij even geen vertrouwen meer heeft in de economie, maar het kan zo maar gebeuren. En laten we eerlijk zijn, je kunt je er iets bij voorstellen nu de kredietcrisis toch ook echt overgewaaid is naar Europa. Zelf zou deze Whizpr-medewerker eventuele plannen om een huis te kopen ook even op een laag pitje zetten op dit moment. Het lijkt dan ook voor de hand liggen voor bedrijven om in economisch lastige tijden geld te besparen door de kosten van PR- bureaus te schrappen.
Maar, u voelt ‘m al aankomen…;-) juist nu, in een recessie, is een proactieve PR- en communicatiestrategie extra belangrijk. Om maar even in de woorden van Harvard Business Review van afgelopen voorjaar te spreken: “Het is algemeen bekend dat merken die juist meer aan marketing en communicatie doen tijdens een recessie, terwijl de concurrentie snijdt in de kosten, de kans in hebben om hun markt aandeel te verhogen en hiermee dus een snellere ROI realiseren dan dat ze dat in een hoogconjunctuur zouden doen.” Mooier hadden we het zelf niet kunnen zeggen…Ok, ok, als je moet kiezen tussen de lonen uitbetalen of je PR-bureau aanhouden, dan winnen de lonen het, maar in alle andere gevallen zou PR een van de laatste zaken moeten zijn waar op bespaard wordt.
Goedkoper Toch nog maar even een paar redenen op een rijtje:PR door een PR-bureau is goedkoper dan door een interne PR-afdeling. Het hoofd marketing gaat echt geen persdatabase opzetten en bijhouden, pitches richting de pers bedenken, persberichten schrijven of uren bellen om de relevante journalisten en bloggers te bereiken. Daar is toch minimaal een enigszins senior PR- persoon voor nodig wiens jaarsalaris een stuk hoger ligt dan het bedrag dat u maandelijks aan een PR-bureau kwijt bent. Bovendien kan zo’n bureau het PR-werk ook nog eens over meerdere mensen verdelen.
Oplettender Een PR-bureau is altijd aan het opletten als het om journalisten en bloggers gaat. Als een journalist of blogger snel informatie nodig heeft voor een artikel, is een korte reactietijd essentieel. Als u alleen nog intern marketing personeel in huis heeft, die zich nog al eens verliezen in interne communicatiedingetjes ;-), loopt u kans belangrijke PR-kansen te missen.
In het vizier blijven Een PR-bureau betekent ook toegang tot hun database en journalistennetwerk. Hun database en journalistennetwerk zorgt ervoor dat uw bedrijf zichtbaar blijft voor de pers tijdens ronde tafeldiscussies en andere persevenementen. Zichtbaar blijven is extra belangrijk in een recessie als de zwakkere concurrenten omvallen en zorgt er voor dat u niet schittert door afwezigheid.
Gevonden worden in Google Een PR-bureau betekent links in Google: Als u tegenwoordig iets wilt weten over een bedrijf, dan Googelt u het even. Een PR-bureau zorgt ervoor dat er (positieve) content over uw bedrijf terechtkomt op nieuwssites, waardoor er links in Google blijven en uw bedrijf en uw dus (positief) vindbaar blijft.
Ondersteuning voor het verkoopteam PR geeft het verkoopteam een voorsprong. Als er wordt bespaard op marketing, blijft het verkoopteam meestal tot het einde toe overeind. Maar wat roept de verkoopafdeling? “Niemand kent ons” “Onze salestrajecten duren te lang omdat we de helft van onze tijd bezig zijn om prospects uit te leggen wie we zijn en wat we kunnen”. Erg jammer als deze voorsprong wegvalt.
Kortom, nu de kredietcrisis ook is overgewaaid naar Nederland is er niks mis mee om bedrijfskosten eens te heroverwegen, maar in paniek raken en gaan besparen op elke potentiële kostenpost is wat te veel van het goede en besparen op een van de goedkoopste manieren om te zorgen dat je bedrijf zichtbaar blijf t voor klanten en prospects, is mijn inziens al helemaal wat teveel van het goede.
tja... hoeveel cliches kun je roepen: time flies when you're having fun? Never change a winning team? Hoe dan ook, ik zit hier vandaag alweer vijf jaar. Klinkt best lang, maar zo voelt het niet. Is ook best lang volgens mij, zeker in PR-land. De doorloopsnelheid bij concollega's ligt hoger, heb ik het gevoel. En dan ga je terugkijken he? Zeker op vrijdagmiddag. Wat was allemaal leuk, wat iets minder? Gelukkig is de eerste opsomming veel groter dan de tweede. Uiteraard, anders zat je hier niet zo lang. Ook leuk: de ontwikkeling die de branche zelf enigszins onopgemerkt doormaakt. Vijf jaar geleden zette niemand 2.0 achter zijn beroep. Inmiddels is 3.0 interessanter. Ik heb zelfs nog wel eens iets via de gewone post verstuurd! Inmiddels gaat een beetje hip bericht alleen via communities en rss-feeds de wereld in. Het kan verkeren. Benieuwd wat de komende vijf jaar gaat gebeuren... voorlopig zit ik hier nog wel even, denk ik ;-)
Ik moet iets bekennen: ik heb een erg slechte e-mail discipline. Ok, ik heb nog een paar andere onhebbelijkheden ook, maar mijn voortdurende drang om mijn inbox leeg te maken is absoluut ongezond, en onzinnig. Dat komt omdat ik als dienstverlener graag elke klant zo snel mogelijk het gevraagde antwoord wil geven én omdat ik die mailbox gebruik als 'to do list'.
En ofschoon ik natuurlijk heel goed weet dat die box nooit leegkomt, probeer ik het toch. Masochistische trekjes zou je zeggen.
Doet me daarmee ook denken aan de 'Mythe de Sysiphe' een verschrikkelijk boek van Camus, dat we tijdens onze middelbare schooltijd voor Frans moesten lezen. Het verhaal is denk ik bekend: Sysifus moet als straf van de goden, tot in de oneindigheid elke dag een loodzwaar rotsblok een berg opduwen, om dan zodra hij boven is, de rots naar beneden te zien rollen, waarna hij weer van vooraf aan kan beginnen. Waanzin natuurlijk! En Camus maar volhouden dat ondanks het zinloze karakter ervan, Sysifus er toch vrede mee kon hebben en zelfs een bepaalde mate van tevredenheid aan zijn inspanningen kon ontlenen.
Ja duh! Dat wilde er bij mij echt niet in. Hij zou wel gek zijn...
Maar zie, elke dag doe ik met mijn mailbox bijna hetzelfde. Net als ie bijna leeg is, loopt ie weer vol. En ik ga vrolijk door. Nou ja, ik begin er inmiddels wel íets handiger in te worden. Ik heb de 'to do' list namelijk nu vertaald als 'toe doet-list', in goed Nederlands. Een lijstje met met alleen maar de zaken erop die er echt toe doen. To do wat er toe doet. Mooi voor op een tegeltje ook. Mijn leraar Frans zou trots op mij zijn.
Het Smart Work Center, een initiatief van Amsterdam, Almere en Cisco, mag rekenen op enthousiasme in binnen- en buitenland... Van China tot en met Japan, de VS, en Denemarken... En in Denemarken weten ze nog iets meer, namelijk dat ook Whizpr-mensen al telewerken in Almere...
Die jongens en meisjes van IDG know how to please a frog... Een paar minuten geleden vielen er een paar gloednieuwe Computer!Totaal's op de deurmat. Totaal vernieuwd & extra dik! Dat schreeuwt om gebak, en dat begrepen ze heel goed, want er zat ook een taart bij! Mini-notebooks op de cover, maar aan die taart is weinig mini's te vinden. Kermit kon niet wachten.
Remco en co., gefeliciteerd met deze fraaie restyling. En dat hadden we ook gezegd zonder taart... ;-)
Afgelopen donderdag organiseerde het Haarlems Uitgeefbedrijf, beter bekend als HUB, een groot feest ter ere van het vijftienjarig bestaan. In bladenland geen lichte prestatie! Onze felicitaties!
Kosten noch moeite waren dan ook gespaard: levende muziek en dode koeien. En er was zelfs een filevrije dag voor uitgeroepen om het iedereen maar zo makkelijk mogelijk te maken om in de Lichtfabriek te komen. Het was gezellig. Whizpr was er, Kermit was er, en ook Hans van Sony prikte nog een vorkje mee…
Iemand bedenkt het, de PR promoot het, en de media doen de rest. ‘Free Publicity’ wordt dat ook wel genoemd. Maar helaas, ook dat is meestal een mythe. OK, toegegeven, de hype rond de baby van Bassie leverde wel veel publiciteit op die niet gekocht hoefde te worden, maar neemt u van mij aan, zo’n campagne kost wel degelijk iets. Al is het maar de nodige moeite en regie. Slimme inzet van mensen en middelen, en linksom of rechtsom wordt daar toch wel voor betaald.
De enige echte Free Publicity wellicht, is publiciteit waar je zelf helemaal niets voor hoeft te doen. En vooral online komt dat wel voor. Alleen is dat vaak juist niet de publiciteit waar je op zit te wachten. Onvolledig, misleidend of ronduit negatief.
Ik weet wel, er wordt wel gezegd: ‘there's no such thing as bad publicity’. Maar ook die illusie zijn we nu na het Fortis debacle toch ook wel kwijt, hoop ik? Kortom: zet u de Free Publicity daar inderdaad ook maar neer...
Voorafgaand aan PRESSzone vond er nog een ander uitverkocht evenement plaats: het concert van Coldplay! Op donderdag 2 oktober ging het gehele Cisco-team, Ward, Annerieke, Jarka en Chantal, naar Ahoy voor een geweldige avond! Hoeveel PR zouden Chris Martin en consorten hebben ingezet om de zaal twee keer vol te krijgen?:-)
Afgelopen vrijdag zagen we ruim 80 journalisten de trap opkomen bij Stempels in Haarlem. Waarvoor al deze kouwe drukte? PRESS zone!
Whizpr organiseerde samen met PridePR het event waarbij 20 van onze klanten de nieuwste producten en technieken presenteerden. Zo was Packard Bell er te vinden met de stoerste en meest stijlvolle laptops waar niet alleen Kermit, maar ook de mannen van Wannahaves erg van onder de indruk waren.
Verder liet e-office de nieuwe mobiele applicaties en toepassingen voor het ‘nieuwe werken’ zien en demonstreerde Axis dat de kwaliteit van de beveiligingsvideo’s die we bij Opsporing verzocht zien, wel erg last century is. Ook had PRESS zone '08 een mooie primeur: HTC liet het eerste G1-toestel (ofwel de eerste telefoon met het Android besturingsysteem) zien. Ron Smeets van Mobilecowboys.nl was het snelst en zette nog in Haarlem zijn eerste ervaring met het toestel online.
Het was een mooi event, get ready for PRESS zone 09!
En daarom lijkt het ons bij voorbaat al leuk om PR voor ze te doen. Het Hanze Institute of Technology, HIT, is een gloednieuwe internationale technologie-opleiding. De - niet geringe - ambitie is om het Nederlandse equivalent worden van MIT, het Massachusetts Institute of Technology.
"I want you" zegt Uncle Hans. en Kermit voelde zich aangesproken. Sinds deze week is het dus "I've got you!" Back to school for Kermit...
Daarnaast beginnen nog eens veertien studenten uit Nederland, Finland, Kenia en China deze maand met de bachelorstudie Advanced Sensor Applications, een unieke internationale opleiding sensortechnologie die zich richt op disciplines als infrastructuur, energie, gezondheidszorg, landbouw en consumentenproducten. Het Hanze Institute of Technology is de negentiende school van de Hanzehogeschool Groningen en is gevestigd in Assen.
De belangrijkste doelstelling van het Hanze Institute of Technology is het verrichten van vernieuwend toegepast onderzoek voor onderwijs en bedrijfsleven. HIT werkt daartoe nauw samen met diverse bedrijven, de Gemeente Assen en de provincie Drenthe. Ook is samenwerking geïnitieerd met de universiteiten van Edinburgh en Berkely. .
In addition to feeding back all online and offline coverage of the week to the respective companies who had press activities, it was the last day of Picnic, with again a number of important press launches.
The winner of the Vodafone Mobile Clicks Award was announced, as well as the kickoff of Paint the World Orange, a creativity contest initiated by the Dutch Ministery of Economic Affairs and the Innovatieplatform.
The day ended in style, with a big party: Picnic at Night, in the Gashouder at the Westergasfabriek...
A perfect ending to a perfect storm. It's been fun, but one such week a year is quite enough...
Kun je niet goed vergelijken. Of toch wel? Marc Hijink van NRC vergelijkt een paar smartphones. Functionaliteiten verschillen, doelgroepen verschillen en - zo blijkt maar - smaken verschillen. De nieuwe T-Mobile G1 (het eerste Android Toestel van HTC) zit er overigens nog niet bij. Wordt vervolgd dus, denk ik...
Picnic as usual. Its second day, more press, more interviews and the special event: the grand finale of the Picnic Green Challenge, a huge competition to come up with the best green idea. 600.000 euro prize money at stake, and a brilliant winner: Greensulate.
Again enough press interest, and even the NOS Journaal attended and broadcasted. Elsewhere in Amsterdam there was the Cisco sponsored Connected Woman event. A major networking event for career women. With press, of course, managed by Whizpr...
Last week of September, traditionally the time for Sony's semi-annual press briefing and product show, at its headquarters in Badhoevedorp. Whizpr invited and registered seventy journalists there. Another major and successful event.
At the ChannelWorld conference in Nieuwegein, later that day, NOD32 hosted the 'catwalk', a matching program for resellers and distributors. Again Whizpr was there to facilitate press contacts. And finally, at Picnic, Sun Microsystems launched its new program for startups to the press...
Just when I thought I discovered a nice new term for blogging late about events: 'post blogging' instead of blog posting, I found out out that it is an aknowledged practice already. Oh well... hereby our Silicon Valley trip video of July.
Rather late, but still fun, and in good high res, thanks to Vimeo...
If this to you sounds like a moment to relax, then think again. It's the Amsterdam Cross media Week at the Westergasfabriek in Amsterdam. With 8535 visitors from all over the world one of Amsterdams major cultural events. Whizpr has been doing the PR for Picnic right from the start, three years ago. It's a crazy event, inspiration as well as transpiration. But a fun project to do PR for.
Nearly 300 journalists to deal with. You can't please them all, but we sure as hell tried. In the beginning the logistics are a bit fuzzy, but after the first hours all slips easily into place. We really try to make a difference and to facilitate as many interviews and press contacts as possible.
It's been a huge success. Wednesday, thursday and friday we were there with five Whizpr people each day, to support all press contacts and arrange speaker interviews.
Meanwhile in Ermelo... there was the SAS Forum, the annual SAS Netherlands user meeting, with its own press program and 6 journalists. Of course Whizpr had to be there as well...
The day starts with a press round table about smart metering, at the RAI (Metering Europe 2008), with participation of three customers: Oxxio, OutSystems, and Schleifenbauer and the magazine Utilities. In the afternoon e-office hosted a press session around its seminar 'get connected'. Three journalists attended.
Meanwhile in Amsterdam...
Whizpr was involved in the Connected Urban Development Conference, an initiative of the City of Amsterdam and Cisco. A big international conference with over 300 attendees from all over the world. The main press focus was on Job Cohen and Annemarie Jorritsma, opening the first Smart Work Center in Almere. Some good coverage on RTL: Almere opens Smart work center, NOS Journaal, and Financieele Dagblad: Smart work center should save commuter time by avoid traffic. As well as on SBS, AT5, TV Flevoland and all radio stations. And a special appearance on Chinese television. Over 250 million viewers saw the Cisco TelePresence meeting between the mayors of Almere and Amsterdam.
And if this wasn't enough: HTC launched its first Android mobile phone. Long anticipated and therefore carefully inbedded in a good PR program and press launch. Handled by T-Mobile as well as by HTC, and therefore by Whizpr.
And finally, today was the day of the Commscope Sailing Regatta. Just one journalist there, but a very important one...
Most weeks are busy. Some weeks are busier than others. But there are weeks that just are crazy. Last week was one of them.
Monday September 22nd
The quiet for the storm. Or is it? Not really, some of the action has already started. Oracle is hosting Oracle OpenWorld, one of the biggest technology shows in the world. On our invitation two Dutch journalists have travelled to San Francisco to cover the event. In addition to this Oracle has decided to concentrate all its press releases of the quarter (or so it seems) in just three days. And on the monday, a staggering 37 press releases. How's that for a start? Obviously we haven't distributed all of them. No need to kill all journalists before the week has even started. We adapted three of the announcements, and combined the rest in an overview release. Let's keep it simple.
And then, amidst all craziness, the surreal...
Willemijn and I attended the funeral of a day-one Whizpr colleague (literally!). Jasper Beck started at Whizpr for a six month internship, on the same day Whizpr started. He was an important team member, a real Whizpr. And now, at the age of just 29, he had suddenly died.
It's unbelieveable, unfair, and unreal. Over 250 people attended the funeral, impressive for it's warmth and genuine love for Jasper. Jasper will be missed. By many. By us.
These are the original versions of the the first three years of Whizpr-blogs. They are now embedded in the Whizpr site (whizpr.nl). but for the sake of history, this is what they originally looked like...
The content is still wholly owned by Whizpr. I'm just exhibiting it...
Ward van Beek
GotContent
