MEDION ‘get the touch’
Afgelopen woensdag vertrokken we rond de middag met een groep van journalisten en Whizpr’s naar Frankurt met de ICE naar het ‘
get the touch’ press event van
MEDION. We hadden ons verheugd op een TGV-achtig gevaarte, maar er kwam een soort Duits boemeltje het station binnen rijden. De ‘echte’ICE was kapot werd ons door een conducteur met Prins Bernhard-accent medegedeeld. Uiteindelijk konden we echter wel in de ICE plaatsnemen en kwamen veilig aan in het Intercontinental Hotel in Frankfurt. Daarna met de bus vervoerd naar het event , waar we als filmsterren werden ontvangen met rode lopers en flitsende fotografen. Na een rondje overheerlijke hapjes, stond hij daar opeens: Adrian Sutil, voor de mannen in het gezelschap een Formule 1 held, voor de vrouwen vermakelijk leuk om naar te kijken. Na enkele woorden van Adrian schoof hij samen met de CFO van MEDION,
Christian Eigen een gordijntje open, zodat wij hem ook konden zien: de nieuwe all in one PC van MEDION. En dat 'all in one', dat klopte: je kunt er mee gamen, muziek luisteren, TV kijken en internetten en er zit 1 terabyte aan geheugen in zodat je ongegeneerd een hele filmcollectie kunt downloaden. Verder is de PC deels spraakgestuurd en kun je met een touch screen lekker intuïtief aan de slag. Ook was daar ook nog avatar Laura (helaas niet te veranderen in een ‘James’ of ik noem maar een naam: Adrian). Laura kon op commando allerlei dingen doen, al werd me niet geheel duidelijk wat. Na de presentaties, ging Adrian door de zijdeur af en konden de journalisten met hulp van MEDION productmanagers alvast aan de slag met het apparaat dat over twee maanden definitief op de markt komt. Daarna was er overheerlijke Live cooking en een DJ die de pech had, dat op een prachtige zomeravond aan de Main veel mensen buiten gaan zitten. Vandaag weer terug naar huis in de ICE. Das Leben war gut in Frankfurt!
Labels: all in one PC, touchscreen
Boeven vangen met scherpe camerabeelden
Vage en onduidelijke camerabeelden? Slechte beeldkwaliteit waardoor je het verschil tussen een hond en een onweerswolk niet ziet? Niet, als het aan
Axis Communications ligt. Deze Zweedse leverancier van netwerkcamera's bracht 25 jaar geleden de allereerste IP-camera op de markt. Wazige en onduidelijke beelden zijn verleden tijd en live meekijken met de camera kan overal ter wereld.
Dat de technologie van de toekomst nu al beschikbaar is, legde Axis uit aan verschillende journalisten tijdens het persevent, vandaag, 27 augustus. Het IKEA -hotel
Tulip Inn in Delft was het decor en zelf ook tevreden klant van Axis. Zij hebben een camera-installatie opgehangen om genode en ongenode gasten en omgeving in de gaten te houden. De resultaten spreken voor zich. (Fraude, aanrijdingen en duistere handelingen brachten de camerabeelden haarscherp in beeld. Zowel voor de hotelmanager als de politie en verzekeraars). Ter plekke mochten we even meekijken met de verschillende camera's in en rond het gebouw.
Ook toonde bedrijventerrein
Hoorn80 een kijkje in hun beveiligingspraktijk. Dit is een industrieterrein waar streetraces, illegaal afvaldumpen, inbraken en vandalisme -helaas- aan de orde van de dag waren. Dankzij cameratoezicht is dit met 85 procent gedaald.
De rode draad tijdens deze ochtend was beeldkwaliteit; wazige vlekken en onscherpe beelden zijn passé. In plaats daarvan kijken we (in HD-kwaliteit) naar haarscherpe beelden die kunnen inzoomen tot op de knoopjes van je overhemd en de blaadjes van een bloem. Mede dankzij de zelf ontwikkelde technologie (chips) en optimalisatie van producten van anderen (onder andere cameralenzen en software) ontstaan geavanceerde camera-oplossingen.
Ook Martin Gren, de whizz-kid die 25 jaar geleden de allereerste netwerkcamera ter wereld ontwierp en daarmee de start van Axis markeerde was overgevlogen vanuit Zweden. Hij vertelde een geïnspireerd verhaal over innovatie en hoe de vragen vanuit het bedrijfsleven Axis continu uitdagen om nieuwe producten en technologie te ontwikkelen en 'understanding' partners te zoeken.
En de uitsmijter van de dag?! Camerabeveiliging komt uit zijn dode hoek. :-)
Labels: axis, beveiliging, IP-camera, netwerkcamera
Pechtold is een goede PR man
Een heerlijke kijkavond voor de PR-professional, gisteravond. Alexander Pechtold liet een sterk staaltje PR zien en dat werd afgemaakt met de hilarische film Wag the Dog, over vernuftige spindoctoring. Ik had de hele avond behoefte om dit te delen met anderen, bijvoorbeeld op Twitter. Maar dat vond ik zonde, zonde van de aandacht die daardoor afgeleid werd. Vandaar deze post, omdat er toch ruimte is om mijn ei te leggen. Om een groter publiek te bereiken heb ik onderstaande tekst ook op
MarketingFacts gezet. Ik ben benieuwd of dat publiek mijn mening deelt.
Sinds Pechtold burgemeester werd van ons mooie Wageningen ben ik een fan van hem. Hij verstaat het spel rond publiciteit zeer goed. Gisteravond vond ik hem briljant. Los van de inhoud, was zijn tactiek erg slim. Hij liet niet alleen zien dat hij erg goed kan omgaan met de pers, maar dat hij ook snapt hoe je media in kunt zetten om het beeld van het publiek te vormen.
De interviewstijl van Margriet van der Linden vind ik niet prettig, ze is te directief. Haar manier van vragen dwingt altijd tot een antwoord dat zij graag wil horen. En dat doet af aan de spontaniteit en nieuwsgierigheid waar dit programma om gaat. In tegenstelling tot andere zomergasten, kon Pechtold hier uitermate goed mee omgaan.
Hij creëerde iedere keer voldoende ruimte om zijn eigen verhaal te vertellen. Af en toe moest Margriet even in de hoek gezet worden, maar om de harmonie van het gesprek te bewaren kreeg ook zij voldoende ruimte om haar vragen te stellen. Vervolgens was de opbouw van zijn keuzefragmenten zeer weloverwogen gekozen.
Van een hele foute Italiaanse disco-hit tot het niet kiezen tussen Israël en Palestina, debat tussen Bentsen en Quayle, naar de Zangeres zonder Naam. Hij stelde zich meteen kwetsbaar op door een fout nummer te kiezen en zijn verhaal te beginnen bij de pubertijd, met pukkels en meisjes (Carice begon bij haar kinderjaren met ingewikkelde klassieke muziek, over beeldvorming gesproken). Door kwetsbaarheid te tonen ben je juist sterk, in mijn optiek. In het verdere verhaal over zijn carrière is hij eerlijk en geeft aan fouten te hebben gemaakt. Vervolgens neemt hij wel de ruimte om aan te geven dat hij er van heeft geleerd. Daarna spreekt hij de toverwoorden uit “Authenticiteit is waar het om draait”, als Margriet hem in de hoek probeert te duwen met zijn optreden bij de Lama’s. Een weer laat hij in zijn antwoord zien dat hij het begrijpt. Als je jongeren wilt bereiken, moet je hen bekend maken met jezelf. In de Lama’s is geen plaats voor inhoud maar het draagt wel bij aan naamsbekendheid, oftewel attention/awereness in de AIDA reeks.
Ik vond het sterk om te zien hoe hij het dilemma in het Midden Oosten besprak door voorbeelden op micro-niveau te laten zien, wat zijn overweging om geen keuze te maken rechtvaardigde. Voor beide individuen was de situatie erg. In de Midden Oosten-kwestie is haast geen keuze te maken. Dat conflict is zo ingewikkeld. Ik vond zijn tactiek knap om vervolgens de discussie naar een hoger niveau te tillen. Het abstracter te maken om het niet maken van een keuze te rechtvaardigen en vooral te focussen op de oplossing; een ‘twee staten politiek’. En die keuze is consensus.
Door bewust in te gaan op beeldvorming in de politiek door het debat te tonen, liet hij zien dat hij het begrijpt. Kortom, een feestje om naar te kijken. Maar wat vonden de andere kijkers ervan? Een rondje Twitter en Google was leerzaam. De invloed van social media op de beeldvorming is interessant. Tijdens de show zijn de meningen veelal positief, maar na de uitzending zie je dat de negatieve opmerkingen toenemen en geretweet worden. Zeer knap bijvoorbeeld dat Bert Brussen met goed gevonden, zeer scherpe, ongenuanceerde woorden een plekje op het podium heeft weten te bemachtigen dat zorgvuldig is opgebouwd door Alexander Pechtold. Het zwart/wit denken waar Pechtold over sprak in relatie tot Wilders laat zich ook hierin weer zien…
Labels: Marketingfacts, PR, social media
It's Digital Summer
Als er één ding is waar in San Francisco geen gebrek aan is, dan zijn het feestjes en netwerkbijeenkomsten. De beste zijn een combinatie van beide. Digital Summer is er zo eentje. Het event werd georganiseerd door
Girls in Tech en
Ubergizmo. In Club Temple kon je onder het genot van de tunes van een, uiteraard vrouwelijke, DJ de nieuwste consumentenproducten van HP bekijken (gevalletje sponsored by).
Heb daar ook kennisgemaakt met de
HP TouchSmart. Deze is al ruim een jaar op de Nederlandse markt, maar vond hem desalniettemin indrukwekkend! Vraag me af hoe lang het nog duurt voordat alle laptops, TV’s en alle andere apparaten met beeldschermen, voorzien zijn van touchscreen bediening. Eenvoudiger kan het bijna niet. Bij smartphones is het in ieder geval al gemeengoed.
Het event was een hit. De Temple was afgeladen vol met 800 bloggers, PR-mensen en party crashers. Er was in ieder geval alles aan gedaan om de Girls (and Guys) in Tech te vermaken. Een make-over bij de eyelash bar om jezelf om laten toveren tot diva of drag queen, een custom made cover voor je mobiel en op de runway werd de laatste mode geshowd. Aan het milieu was ook gedacht: voor ieder verkocht glas champagne wordt een boom gepland. Green kan zo dus ook very glam zijn!
Labels: Whizpr USA
Back to the roots of HP
Met onze Whizpr Silicon Valley trip bezochten we vanochtend de 'Birthplace of Silicon Valley'. Zo wordt de beroemde garage van HP genoemd waar het ooit in 1938 allemaal begon. Twee jaar later werd deze ruimte al te klein. Het bedrijf had trouwens ook zomaar PH kunnen heten. De volgorde van de letters werd bepaald door een coin flip.
Het is nu een jaar geleden dat HP aankondigde EDS over te nemen. Iedereen dacht dat EDS een blok aan het been zou worden van HP. We horen dat dit nu echter het meest winstgevende deel van HP blijkt te zijn. Een jaar na de overname kan dus al geconcludeerd worden dat het een goede strategische zet was. Er worden 150.000 mensen van EDS geïntegreerd bij HP. David Gee, Marketing VP Services vertelt dat de cultuur bij EDS van origine veel formeler is dan bij HP, maar die stropdassen kunnen nu af. Hoewel de markt zeker is gekrompen qua omzet, is volgens Gee de ergste crisis wel voorbij: “Most of the hard stuff is behind us now.”
Met de aankoop van EDS is services een belangrijk onderdeel geworden van het bedrijf. Verder wordt met andere producten en innovaties die ontwikkeld worden in HP Labs, sterk ingespeeld op de behoefte aan hele specifieke personal services. Hiermee gaat het bedrijf bijna terug naar zijn z’n roots. Bill Hewlett en Dave Packard waren all about personal service. Sommige succesformules zijn tijdloos.
Met het bezoek aan HP sluiten we de trip voor dit jaar af. Hoe de Valley er volgend jaar aan toe zal zijn weet niemand. But we’ll be back!
Labels: Whizpr perstour Silicon Valley
Don't rock the boat!
Voor iedereen die denkt dat de Whizpr persreis niet spannend is: ik heb net een formulier ondertekend waarop ik aangeef dat ik me realiseer dat ik iets ga doen "which entails serious risks...known and unknown... that could result in death..."
En ik heb nog getekend ook... En wat ga ik nu helemaal doen?
Raketvliegen? Abseilen? Bungy Jumpen? Nope. Ik begeef me op de zeilboot van Larry Ellison, CEO van Oracle. En inderdaad, de risico's bij het zeilen van de America's Cup zijn aanzienlijk, en ook bij de Sydney-Hobart Race, een van Larry's favoriete zeilraces, zijn een paar jaar terug nog doden gevallen. Maar vanmiddag valt het wel mee, denk ik. Het is windstil en de boot ligt stevig afgemeerd... in de vijver buiten het hoofdkantoor van Oracle... 200 bij 200 meter denk ik, en gemiddeld anderhalve meter diep.
Iedereen weet inmiddels dat Amerikaanse organisaties zich overal tegen moeten indekken, omdat een proces zo om de hoek ligt, maar zo extreem als dit heb ik het nog niet vaak gezien... Ik ga vast op zoek naar de zwemvesten...
Labels: oracle, Whizpr perstour Silicon Valley
Just another day with Whizpr in the Valley
De Whizpr perstrip in de Valley startte vandaag met Hitachi Data Systems en hardcore technologie: storage. En dan geen compact flash cards, maar het zwaardere werk. Hitachi Data Systems levert opslagoplossingen voor grote ondernemingen. En hoewel de crisis ook hier zijn sporen nalaat, is het toch minder dan in veel andere sectoren. De hoeveelheid data in de wereld blijft doorgroeien. Erik-Jan Schmidt VP Corporate Marketing: "De dotcom burst was wezenlijk anders dan de huidige crisis. Toen ging het om overwaardering en overspannen verwachtingen. Dat spatte echt uit elkaar. Nu zijn de structurele ontwikkelingen niet veranderd. Er verdwijnen wel mensen, maar niet in hetzelfde tempo. Er is zeker behoefte aan meer storage, maar er wordt veel beter op kosten gelet. Hardwarekosten spelen daarbij een rol, maar ook zaken als koeling en energie. Basisvraag is nu: "How can I do more with less?"
Google: Work hard and play hard 
En dan in de middag, the moment everybody has been waiting for, ok ik althans. Een bezoek aan Google headquarters in Mountain View. Op de campus werken tussen de zeven- en achtduizend mensen (als het er zoveel zijn kijk je niet op duizend meer of minder). Het was indrukwekkend. De 17 restaurants, volleybalvelden, biljarttafels, tafeltennis en muziekinstrumenten ademen allemaal het credo dat hier heerst: we’re all about work hard and play hard. Mensen brengen hier dagelijks dan ook nogal wat tijd door. Het scheelt dat je wel gewoon je kids kunt uitnodigen voor de lunch en de dagelijkse quality time. Volgens medewerkers voelt het echter niet als een gigantisch bedrijf, maar nog steeds als een kleine startup. Er is veel ruimte voor eigen initiatief en innovaties.
Eat your own dogfoodGoogle staat natuurlijk vooral bekend om de zoekmachine, Gmail en Youtube. Wij kregen een inkijkje in Google Enterprise, de tak voor de zakelijke markt. Meer productiviteit en minder kosten: de crisis lijkt bijna een zegen voor de sterkste punten van het cloud computing aanbod van Enterprise. Een belangrijke ontwikkeltak voor Google is Maps. 85 procent van zakelijke data heeft een connexie met een locatie. Met Maps kunnen bedrijven dit voor hun klanten visualiseren. Denk bijvoorbeeld aan de
Starbucks Store locator of een andere praktische toepassing als deze: mocht je willen verhuizen en checken hoe hoog de crime rate in je nieuwe buurt is: door een koppeling met Maps is alle
Crime reports info op kaartjes te visualiseren.
Voordat iets op de markt wordt gebracht hebben trouwens vrijwel alle Google-medewerkers het al gebruikt. Dit komt voort uit een andere typische Google filosofie: Eat your own dogfood. Of het nu uit een van de personeelsrestaurants komt of niet, I think it’s pretty damn good food.
De middag brachten we door bij Oracle. Daar geldt: It’s all about integration and open standards. Oracle staat erom bekend dat het veel bedrijven overneemt. Ze nemen echter ook altijd de ontwikkelaars en servicemedewerkers over. Support blijft dus gegarandeerd en het prod
uct wordt, al dan niet geïntegreerd met andere oplossingen, verder ontwikkeld. Volgende stap is uiteraard het integreren van het Sun-portfolio waarmee het Java-technologie en hardware toevoegt. Ook hier wordt gefocust op flexibiliteit/ mobiliteit van medewerkers en constante beschikbaarheid van informatie onder andere door cloud computing. Alles behalve gebakken lucht.
Labels: Whizpr perstour Silicon Valley
Social Media Café SF: There is no such thing as free advice
Het bord op de deur had alle elementen van 1.0 communicatie: handgeschreven en geïmproviseerd. Het eerste officiële
Social Media Café San Francisco. Georganiseerd door de
Social Media Club van acht uur 's morgens tot een uur of elf. Nou ben ik niet echt een ochtendmens, maar het woord café sprak aan en het programma leek te doen: 'The majority of the morning will just be about hanging out, talking with each other, making media, drinking coffee and eating doughnuts...'
Om negen uur waren naar schatting dertig mensen druk aan het mingelen en netwerken. Na nog een uur nam initiatiefnemer
Chris Heuer het woord en startte een discussie over de waarde van professioneel advies op het gebied van social media. Is alles wat 'free' beschikbaar is, daarmee ook automatisch zonder waarde?
Duidelijk werd dat ook in San Francisco mensen het lastig vinden advies over social media in concrete fees te vertalen. Vaak wordt onder het mom van een 'brain picking' lunch ook kennis verzameld waarvan het lastig is om daar bedragen tegenover te zetten. Toch is dat wel hetgeen wat moet gebeuren.
Kennis van social media en hoe daarmee om te gaan heeft waarde. Minstens zoveel als traditioneel communicatie-advies. Waarom wordt dan nog steeds verwacht dat het er 'even' bij gedaan wordt en binnen bestaande budgetten? Social media wordt in dat geval duidelijk nog onderschat en niet voldoende serieus genomen. Na de discussie ging het netwerken vrolijk verder en bleven er regelmatig nieuwe bezoekers bijkomen waaronder Truman, de hond met een eigen Twitter-account.
De locatie is er overigens eentje die ik ga onthouden. Voor weinig kun je er een bureau 'huren' en op ieder moment binnenvallen om gebruik te maken van alle faciliteiten en natuurlijk bij te praten met social media insiders en andere interessante bezoekers. Ik heb slechtere café's bezocht.
Labels: Whizpr USA
Gaat u hier maar even liggen...
Ik voel me niet zo lekker. Ik heb een irritant kuchje en zit snotterend achter mijn beeldscherm. Plichtsgetrouw als ik ben, ben ik vanmorgen toch in de auto gestapt en naar kantoor gereden. Volgens mij heb ik niet de Mexicaanse Griep maar ik heb voor de zekerheid toch mijn handen maar even ontsmet onder een van de vele apparaatjes met desinfecterende vloeistof die nu overal op kantoor hangen. Zo toch maar even een afspraak maken met een doctoren in ons Health Center. Klinkt als een ideale wereld toch? Tijdens de middagsessie van onze Silicon Valley trip blijkt dit echter geen toekomst. Cisco heeft begin dit jaar zijn eigen Life Connections Health Center geopend. Alle medewerkers en hun familieleden kunnen daar terecht voor een consult bij de dokter, een behandeling bij de chiropractor of een bezoekje aan de acupunturist. In een van de 18 ruimtes (care suites) die meer doen denken aan een huiskamer dan aan een behandelkamer, wordt er door de artsen ruim de tijd genomen voor de patienten. De kosten, die zijn hetzelfde of zelfs goedkoper als bij je eigen dokter. En krijg je een receptje, dan kan je gewoon doorlopen naar de apotheek die ook op kantoor is ingericht. Bij de inrichting van het centrum is gebruik gemaakt van gerecycelde materialen en rustige kleuren.
Daarnaast wordt uiteraard gebruik gemaakt van Cisco-technologie. Zo kunnen medewerkers in het kantoor in North Carolina via 'Health Presence' op afstand een consult hebben met de artsen in San Francisco. Het klinkt bijna te mooi om waar te zijn maar door te zorgen dat medewerkers gezond en in balans zijn, hoopt Cisco ze langer aan zich te binden.
Social Media Revolution
Voor iedereen die nog steeds denkt dat social media een gril is:
KIJK DIT FILMPJE. Wij zijn niet voor niets zo druk bezig met PR2.0. Communicatie en beïnvloeding van anderen speelt zich tegenwoordig grotendeels op het internet af. De invloed van traditionele media zal kleiner worden, daarom is het nu tijd om over te schakelen naar een nieuwe vorm van communiceren. Interactie is belangrijk en dat moet je ervaren. Spring in het diepe. Wij leren je zwemmen.
Labels: PR 2.0, social media
Whizpr perstrip hits San Francisco
De kop is eraf, de Whizpr perstrip 2009 naar Silicon Valley has started! Zaterdag kwamen zeven journalisten en twee klanten in goed gezelschap van Erik en Marieke aan in San Francisco. Na de eerste shopactiviteiten volgde het traditionele zaterdagavonddiner in Chinatown. De Peking Duck viel niet aan te slepen en er werden door de gastvrouw harde upsellingtechnieken toegepast. En met succes!
Vanochtend weer vroeg op voor de fietstocht over de Golden Gate bridge. Wel met de nodige pauzes om daarna weer wat steile hellingen te kunnen bedwingen. Over het algemeen had iedereen redelijk goede fietsbenen dus we bereikten zonder al teveel problemen Sausalito. De bootreis terug zorgde voor weer wat mooie plaatjes van de stad.
Eind van de middag ontmoetten we een groep Nederlanders die wonen en werken in de Valley. De jaarlijkse Whizpr borrel blijkt ook hier al uitgegroeid tot een begrip. Naast lokale wijn, bier en een topbuffet werden er vooral veel verhalen uitgewisseld en deden we, geheel volgens Whizpr traditie, na sluitingstijd het licht uit.
Morgen is het afgelopen met alle fun and games , nou ja met het laatste dan. Om 8 uur worden we verwacht bij PayPal, de middag brengen we door bij Cisco en ’s avonds is het de beurt aan the new kid in town: Symbaloo. We will keep you posted, op deze blog, maar ook via
Communicatieonline.Labels: Whizpr perstour Silicon Valley, Whizpr USA
Girls in Tech: Journalism 2.0
“Change or get another job”. Aldus social media expert
Brian Solis. Deze boodschap is gericht op iedereen die werkzaam is in PR. Volgens Solis ben je op sterven na dood als je op traditionele wijze PR blijft bedrijven en het persbericht als de holy grail ziet. Ik zag Solis , onder meer schrijver van het boek Put the Public Back in Public Relations, afgelopen week bij mijn eerste
Girls in Tech event in het MySpace kantoor in San Francisco. Thema: Journalism 2.0.
Girls in Tech is een sociaal netwerk gericht op het inspireren en samenbrengen van professionele en invloedrijke vrouwen in technologie. Het netwerk bestaat onder meer uit journalisten en professionals in IT, PR en media.
Kara Swisher, journaliste van de Wall Street Journal , leidde de discussie. Volgens Swisher zijn journalisten die zijn opgegroeid met traditionele media vaak bang online te gaan. Je kunt maar zo commentaar krijgen op je artikelen. Iedereen is het er echter over eens dat online the way to go is. Citizen journalism takes over en traditionele media moeten de controle loslaten. Iedereen kan een blog starten en online uitgroeien tot expert of voorloper op zijn vakgebied. Traditionele verhoudingen zijn zoek en als kranten hier niet slim op inspelen behoren ze binnenkort voor eeuwig tot het oud papier.
Maar hoe bereik je als PR-professional die citizen journalists en social media dan? Dit blijkt toch nog steeds via good old e-mail te zijn, maar Twitter is minstens zo belangrijk. Grootste irritatie blijkt overigens ook hier te zijn: PR-mensen die niet weten waar ze over praten. Volgens Solis zet social media de PR-branche volledig op zijn kop. Alles wat je tot nu toe deed moet heroverwogen worden. Adviseren over social media betekent dan ook niet simpelweg zeggen dat klanten een Twitteraccount moeten openen of een LinkedIn groep moeten beginnen. Het gaat erom te bedenken op welke manier je het beste een community rond je bedrijf of merk kunt creëren.
Solis geeft als uitsmijter nog mee dat er geen ruimte is voor lazy PR people: breathe what you represent, daar gaat het om. We kunnen bij Whizpr dus gewoon adem blijven halen zoals we al deden.
Lees meer over dit Girls in Tech event en de positie van girls in de techsector
op Dutchcowgirls.
Onderstaand een video met korte interviews met enkele aanwezigen.
Labels: Whizpr USA
De trossen los met WatchGuard
Wij bij Whizpr zijn van mening dat business en pleasure uitstekend samengaat. Het is geen doel op zich uiteraard, maar een beetje fun mag er toch altijd wel graag bijzitten. Dus als de CEO van
WatchGuard eens in Nederland is, heb je de keuze: niets doen, langs wat redacties gaan die plichtmatig een presentatie aanhoren, in een suf zaaltje wachten op de fanatiekelingen die langs willen komen, of je huurt een traditionele tjalk en gaat het IJsselmeer op. Wij zijn dus meer van dat laatste...
Met een select gezelschap besloten we het ruime sop te kiezen. En het werd een prachtmiddag. De vakantiegangers, mensen met verplichtingen elders of zij die de boot afhielden, misten dit keer letterlijk de boot. Een prachtig jacht van
De Muider Compagnie. Het rustige, maar verder prima zeilweertje deed vermoeden dat het een relaxte middag zou worden, totdat de schipper verklaarde dat we toch echt mee moesten helpen. Ahoy, alle hens aan dek dus, en omhoog die zeilen. Met de wind in de rug mocht
Joe Wang dan alsnog zijn praatje houden. En ik kon me die middag daarvoor geen betere setting voorstellen dan rustig kabbelend tussen Muiden en IJburg. Geen powerpoints, maar Hollandsche vergezichten. Geen marketing-jargon, maar mooie scheepsverhalen. Tevreden en licht verbrand stapten we weer aan wal.
Labels: watchguard
Huisvrouwen houden Craigslist ‘schoon’
In de San Francisco Chronicle stond afgelopen weekend een grappig artikel.
Craigslist, vergelijkbaar met het Nederlandse Marktplaats, werkt in de VS hard aan verschonen van het platform van alle advertenties die gerelateerd zijn aan prostitutie. Dit deels ingegeven doordat de site regelmatig
wordt beschuldigd als belangrijkste portaal daarvoor te fungeren. Advertenties die verdacht zijn worden verwijderd. Niet alleen door medewerkers van Craigslist zelf, maar ook door een speciale 'Craigslist volunteer police force' waar ook ene Martha Bader lid van is.
Ik zie het helemaal voor me. Enigszins verzuurde huisvrouwen die op zoek gaan naar aanbieders van deze ‘verdorven’ diensten en met een woeste klik de advertenties verwijderen (die overigens ook gewoon in de kranten te vinden zijn). De volunteer police force staat voor een schone uitdaging. Prostituees worden creatiever in hun advertenties en er zijn 36,5 miljoen gebruikers van Craigslist in de VS. Een grote markt dus. Volgens de Sheriff van Cook County die de website aanklaagde voor het faciliteren van prostitutie, is het bijna onbegonnen werk. Maar hij heeft wel bereikt dat ‘de sector’ minder expliciete advertenties gebruikt. Niet meer naakt, maar vrouwen in bikini. Typisch Amerikaans. Als we het maar niet zien, dan bestaat het niet.
Een vergelijking met onze eigen Marktplaats leek me overigens aardig. Daar lijkt prostitutie niet zo welig te tieren. Een zoekopdracht op ‘sex’ op Marktplaats.nl levert onder meer de originele LP van Hanny: Sex, mannen en geld op en talloze Sex and the City DVD’s. Bij ‘Escort’ ook niets spannends, of je moet blij worden van een dakdrager voor je Ford Escort.
Op Craigslist voor de Bay Area zijn de diensten trouwens nog gewoon te vinden onder het kopje ‘Adult’ met daarbij direct vele voorstellen van diverse dames. Kat in het bakkie voor de police force zou ik zo denken.
Overigens, de lokale Craigslist Amsterdam is, geheel volgens onze gebruiken, wel recht voor zijn raap. Hier dus weinig hoofdbrekens voor adverteerders om vage, alternatieve zoekwoorden te bedenken. Er wordt gewoon duidelijke taal gebruikt, wat uiteindelijk de kwaliteit van zoekresultaten altijd ten goede komt.
Labels: Whizpr USA
Dienstbaarheid... part III
Dit is op deze blog al de derde post binnen korte tijd over dienstbaarheid. Service lijkt een vies woord te worden in Nederland (en in nog wat landen...). En de landen of gevallen waar het wel goed gaat, vallen ons meteen op, want blijkbaar raken we eraan gewend om bot behandeld te worden, als je überhaupt al geholpen wordt. En dan valt het vooral op welke grote rol communicatie in het geheel speelt. De toon en de inhoud van de boodschap is van ongekend belang.
Afgelopen week was het bij mij twee keer raak. Zonder al te veel details te delen: mijn nieuw bestelde hippe bril was gedeeltelijk kwijtgeraakt in het productieproces. Je vraagt je af hoeveel onderdelen een bril heeft... De mededeling van de medewerker van de opticien (dus niet zo parelachtig als de naam doet vermoeden...) was kort en zonder medeleven. Drie telefoontjes verder hoorde ik pas voor het eerst, bij monde van de filiaalmanager, de zinsnede: dit is wel vervelend voor u.
Vervolgens vond ik gisteren op de stoep van de huisarts een verzameling pasjes, van de ziekenhuis ponskaart tot aan een Dixons spaarpas. Ik raap een en ander op en geef het af aan de balie van de dokter, waar ik geen goeiemorgen krijg, noch een oh wat fijn, och wat vervelend voor die meneer of we zoeken het uit. De kaartjes worden in een hoek gegooid, niet meer aangekeken en mijn 'tot ziens' wordt niet beantwoord.
Het was dan ook een verademing om gisteravond te spreken met Jeff van Pure Digital Technologies, maker van de Flip Video, inmiddels van
Cisco. Ik heb er eentje besteld die vooralsnog alleen in de VS te bestellen is. Mijn Nederlandse creditcard gaf daarom een foutmelding, waarop ik vervolgens het met een Amerikaanse kaart nog eens probeerde. Na twee dagen werd de bestelling met de NL kaart toch goedgekeurd. Probleem: nu komen er twee camera's aan. Niet alleen werd ik direct begrepen door Jeff, hij deelde zelfs in mijn zorgen, regelde dat alles in orde kwam, wenste me een buitengewoon plezierige dag verder en gooide me op het laatst nog even toe: Don't hesitate to call again, we're here 24/7. En dat alles in minder dan vier minuten. Jeff kent mij niet, noch ik hem. Maar sinds gisteravond heb ik er een vriend bij, althans, zo voelde het even. En ik heb sterk het vermoeden dat het Jeff geen enkele moeite heeft gekost om daarvoor te zorgen.
Hartelijke bedankjes of overtuigend medeleven is niet nodig. Wat inzet, openheid en klantgerichtheid zou wel leuk zijn. Doe dan tenminste net alsof je je werk leuk vindt, of ga iets anders doen. Wat vriendelijkheid kan al met een simpel woord of intonatie, of door stilzwijgend keihard te bikkelen, dat kan ook. Zullen we dus gewoon even afspreken dat we vanaf nu allemaal een beetje meer Jeff zijn. Enjoy the rest of your day, have a good one.
Social media to the max
Het heeft toch helemaal geen zin continu online te communiceren waar je bent of wat je aan het doen bent? Dat is eigenlijk gewoon puur een vorm van exhibitionisme en zelfprofilering, niet? Dit zijn veelgehoorde argumenten van mensen die niet te porren zijn om deel te nemen aan Facebook, Twitter of andere social media. En ik moet eerlijk bekennen dat ik zelf ook af en toe ook nog wel wat sceptisch ben om alles in de openbaarheid online te gooien. Soms wordt het nut en vooral de lol ervan echter in een klap duidelijk. Dan weet je weer precies waarom het goed en ook vooral gewoon leuk is.
Zoals gisteren, toen Ward vanaf zijn vakantieadres in Amerika op Facebook las dat
Tonie van Ringelestijn wakker werd in Palo Alto in Silicon Valley. Hij wist dat ik daar in de buurt een meeting had met
Symbaloo USA. Een half uur later had ik een mail van Tonie met het voorstel een kop koffie te doen en een uur daarna zaten we samen met Symbaloo in Palo Alto te lunchen. The power of social media to the max. Een beetje exhibitionisme is soms dus best lekker, bijvoorbeeld als side dish bij een ceasar salade.
Labels: social media, symbaloo, Whizpr USA
Going Google on the Highway
Ik had er al over gelezen, maar vandaag toen ik mijn eerste autotrip maakte op Highway 101 zag ik het in het echt: een billboard van Google. Het bedrijf is onder de naam
'Going Google' voor het eerst in haar geschiedenis een old school reclamecampagne gestart. De campagne is gericht op het winnen van gebruikers voor Google Apps, de zakelijke oplossingen die rechtstreeks concurreren met Microsoft Office en IBM’s Lotus Notes.
De billboards zijn geplaatst in en rond vier grote Amerikaanse steden, waaronder mijn tijdelijke home town San Francisco. Gedurende een maand laten de borden iedere dag een andere boodschap zien over Google Apps. Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet helemaal precies kon lezen wat er stond, want was er te snel voorbij. Misschien bij deze dan een idee voor nog een simpel medium om de autorijdende massa te bereiken: de Google Apps bumpersticker. Google Apps: stick to it!
Labels: Google, Whizpr USA
Persberichtfrustratie
Eens in de zoveel tijd is er ergens op de wereld een journalist of blogger die het niet meer trekt: die onophoudelijke stroom persberichten. Maar vooral de slechte die daar tussen zitten. De frustratie begint bij slecht geschreven teksten en loopt door tot volslagen irrelevante berichten die nog worden nagebeld ook. Meest recent: Robin Wauters op
Techcrunch. Hij geeft een top 10 van verboden woorden. Een herkenbaar lijstje.
Wat betreft irrelevante berichten: ik moet bekennen dat ook wij wel eens iemand 'verblijden' met een wat minder relevant bericht. We maken een nauwkeurige selectie, elke keer weer, maar soms ontvangt iemand toch een bericht dat niet direct op zijn/haar interesses was gericht. Sorry. Het is ook gewoon lastig, geef ik toe. Van velen weten we wat hen bezighoudt, maar ook die interessegebieden veranderen in de loop der tijd. Laat staan de wisselingen van de wacht bij publicaties. Een vervanger van iemand kan zomaar eens het zwaartepunt op andere zaken leggen. En heeft iemand enig idee hoeveel mediacontacten wij te onderhouden hebben. Je wilt het niet weten.
Maar dan over die teksten. Die moeten gewoon goed zijn. Punt. En dan mag ik toch wel concluderen dat we daar nog veel strenger in zijn. Discussies met klanten ten spijt: "Maar wij zijn echt marktleider!", "Ja, maar ik heb een exacte vertaling uit het Engels nodig, dus laat dat toonaangevend staan, dat moet van Legal", "Er is geen enkel ander product dat hierbij in de buurt komt, dit is zo uniek, dat moet je ook zo opschrijven"... ik dacht het niet. Het feit dat Techcrunch melding hiervan maakt en dat het iets is wat regelmatig terugkomt, steeds door een andere publicatie, stemt verdrietig. Wij lachen erom, omdat we dergelijke woorden systematisch vermijden (ok, in een
boilerplate laten we ze nog wel eens staan ;-). Maar het is om te huilen dat er blijkbaar dus nog voldoende 'PR-adviseurs' zijn die daar anders over denken. En dat is jammer voor het imago van het vak (wat het blijkbaar dus wel degelijk is), vervelend voor de bedrijven waarvan de berichten niet meer worden gelezen en vooral irritant voor de ontvanger. Die blijft namelijk die troep terugvinden in zijn inbox. En mochten daar toch berichten van ons tussenzitten: laat het weten. Daar wordt iedereen beter van. Alhoewel niemand er een unieke toonaangevende marktleider van wordt.
Labels: PR
Analyse this!
Succesindicatoren van PR in het PR 2.0 tijdperkCollega Erik schreef op 26 juli al over de uitdagingen die social media met zich meebrengen als het gaat om het bijhouden wat er over bedrijven gezegd wordt. Maar als we onze monitoring tool straks af hebben, weten we dat de volgende uitdaging al op ons wacht, want hoe laten wij als PR-mensen straks onze successen zien?
In the good old PR 1.0 wereld konden we het af met een overzicht van alle artikelen die een PR-actie opleverde. Een door ons of een door de klant opgezet overzicht met daarin meestal de vermelding van de oplage, lengte van het artikel, de tone of voice of voice, etc. Zo'n overzicht in combinatie met de advertentiewaarde gaf klanten in elk geval een aardige inschatting van het succes van hun PR-campagne. Hoewel daar ook de nodige haken en ogen aan zaten natuurlijk. Maar in de PR 2.0 wereld is alles anders.
In de PR 2.0 wereld kan een succesvolle PR-campagne voor een productintroductie bijvoorbeeld bestaan uit diverse tweets van twitteraars met veel volgers, een op
YouTube veel bekeken filmpje en een paar reviews van invloedrijke bloggers. Maar ook de resultaten bereikt in traditionele off- en online media moeten nog steeds worden meegenomen. 'Analyse this' wordt dan een heel interessante uitdaging. Want wanneer kun je in het PR 2.0 tijdperk spreken van een succesvolle PR-campagne? De term advertentiewaarde heeft met de opkomst van PR 2.0 zijn glans definitief verloren wat mij betreft. Een zoektocht op internet levert wel enkele mogelijkheden voor het meten van PR succes op.
Bij Amerikanen draait bijvoorbeeld alles om conversie. Ze zetten het aantal benaderde bloggers en journalisten graag af tegen de uiteindelijke zichtbaarheid op internet die dit oplevert. Een andere optie is dat we PR-succes gaan bepalen aan de hand van extra gegenereerde traffic naar de website van de klant. Dat kan relatief eenvoudig door elke klant
Google analytics te laten toevoegen aan zijn website. Echter, het doel van een PR-actie is niet altijd het generen van extra traffic naar een website van een klant. Soms hebben klanten er meer baat bij dat hun artikel op een toonaangevende site vaak gelezen wordt en zo bijdraagt aan het laden van autoriteit over het bedrijf.
Een andere optie is dat we PR-succes gaan bepalen aan de hand van resultaten in zoekmachines. Is de Page Rank door de PR-actie verbeterd of niet? Dat is relatief eenvoudig te controleren, maar er zijn ook andere factoren die Page Ranks beïnvloeden, zoals de structuur en plaatsing van nieuws op de eigen website, dus of dat nu de ultieme meeteenheid is? Of gaan we last but not least gewoon ons bestaande analysemodel proberen aan te vullen met de belangrijkste succes indicatoren van social media (het aantal keren dat een filmpje is bekeken, het aantal volgers dat een twitteraar heeft die over dat product twittert, etc.) Dan blijft er veel bij het oude, maar dan missen we wellicht ook een aantal andere succes indicatoren. Kortom, elk voordeel heeft zijn nadeel als het hier om gaat. To be continued dus!
Labels: PR, PR 2.0
