Panda Security, de Spaanse antivirus-leverancier, introduceert vandaag Panda Cloud Antivirus.
Deze scanner is gebaseerd op cloud computing: op de computer bevindt zich alleen een thin-client agent. Malware wordt in the cloud gescand en geblokkeerd. Zodra de gebruiker verbinding maakt met het internet vergelijkt Panda Cloud Antivirus malwarebedreigingen op de computer met de malware in de cloud.
Daarmee leert het systeem - en dus ook het netwerk - dagelijks 50.000 nieuwe malware samples kennen. Als gebruiker ben je dus veiliger dan ooit. Helemaal vanwege de snelheid; Panda doet er slechts 6 minuten over om een nieuwe sample te beoordelen.
Extra leuk: de betaversie is gratis te downloaden voor consumenten.
De neus in de lucht en de handen op elkaar voor Panda Cloud Antivirus!
Wat kan ik toch genieten van reizen. Van een rondreis van een paar weken tot een weekendje in een onbekende stad, weinig dingen zijn mooier dan het ontdekken van nieuwe streken. In mijn boekenkast is dan ook een plank volledig gewijd aan reisgidsen als Lonely Planet en Capitool voor verre oorden en Marco Polo gidsen voor de stadstripjes. De voorpret begint namelijk al met van het inlezen van de te ontdekken omgeving.
Toch kwam het steeds vaker voor dat net het met zorg uitgekozen restaurantje of knusse hotelletje bij aankomst niet meer bestond. Tuurlijk, ik begrijp goed dat het voor de 'echte'reisgidsen ondoenlijk is om het moordende tempo bij te houden van wat in of out is, maar beetje een domper op de feestvreugde was het iedere keer wel.
Gelukkig is daar nu mobiel internet. Waar de mobiele stadsgids van Berlitz ons in Barcelona al goed op weg hielp, las ik pas in het AD dat lokale bloggers mijn nieuwe informatiebron moeten worden. Zij weten precies waar originele restaurants, hippe wijken en bijzondere winkelstraatjes zich bevinden. Ze spreken uit eigen ervaring en zijn actueel. Ze zetten hun goede ervaring vaak diezelfde avond nog online. Helemaal perfect zou het zijn als de sites ook goed te lezen zijn op mijn nieuwe HTC Touch HD! Daar kunnen mijn oude vertrouwde reisgidsen simpelweg niet meer tegenop.
Voor de eerstkomende trip richting Berlijn ben ik nog wel zoekende naar een goede blog. Tips zijn welkom!
Online netwerken geen essentiële informatiebron voor journalisten
Monday, April 27, 2009
Hoe verzamelen journalisten informatie en doen zij dat al via de (zakelijke) online netwerken die momenteel zo in opkomst zijn? Dat is voor Whizpr natuurlijk een hele interessante vraag. Dus toen de opleiding Bedrijfscommunicatie van de Radboud Universiteit Nijmegen ons benaderde met de vraag of wij een praktijkonderzoek voor studenten konden bedenken, was de keuze snel gemaakt. Vervolgens gingen zes studenten aan de slag. Via een online enquête, die werd ingevuld door bijna 80 journalisten, probeerden zij een antwoord op deze vraag te vinden. En wat bleek, journalisten vinden het over het algemeen ' leuk' gebruik te maken van online zakelijke netwerken, maar vergaren de informatie voor hun artikelen toch nog steeds met name via andere bronnen. De cijfers op een rijtje. De informatie voor artikelen komt met name van digitale persberichten (91%) en websites (81%). Daarnaast raadplegen ze vaak andere personen voor informatie (68%) en maken zij veel gebruik van zoekmachines (66%), e-mail (65%), weblogs (65%) en online nieuwsbrieven (62%). Slechts 38 procent maakt gebruik van online netwerken als informatiebron. De momenteel steeds populairder wordende micro-blogging applicatie Twitter wordt door journalisten ook gebruikt. Veertig procent van hen maakt wekelijks tot dagelijks actief gebruik van Twitter. Geeft toch veel inzicht zo'n onderzoek. Bedankt beste bedrijfscommunicatiestudenten. Ben benieuwd naar jullie cijfer! En voor belangstellenden: het gehele onderzoeksverslag is uiteraard bij Whizpr opvraagbaar.
Software Saai? Volgens Lawson in ieder geval niet.
Tuesday, April 21, 2009
Lars Lawson is de Software held in animatievorm van dit Amerikaanse bedrijf. In eerdere animaties blonk Lars al uit in het uitbeelden van eenvoud, iets wat Lawson gewoon 'Simpler is Better' noemt. Zo redde hij al klanten van de ERP concurrentie kreeg hij een kat uit de boom zonder ingewikkelde ingewikkelde oplossingen.
In deze animatie is de kat weer terug. Of beter gezegd de kat is spoorloos. Een van de klanten is opzoek naar zijn weggelopen kat. Lars lost het weer op door een andere benadering. Hoe? Zie hier het resultaat.
Afgelopen week bezocht ik met een groep journalisten PandaLabs in Bilbao, het malwaredetectielab van Panda Security. Zo'n lab heeft natuurlijk iets geheimzinnigs en dat was goed geënsceneerd. Zo kwamen we binnen in een clean room waar we werden vrijgemaakt van virussen en ging er een enorme sirene af toen we het lab betraden.
Daar zaten ze dan: de teams van techneuten die werken aan de remedies tegen malware. Flatscreens lieten ons zien waar op de wereld de meeste virus- en spamactiviteit was. Experts van Panda Security gaven ons een kijkje in de wereld van de cybercrime.
Luis Corrons, Technisch Directeur van PandaLabs, showde een Google-map van plekken (ip-adressen) over de hele wereld waar vandaan de afgelopen zes uur spam werd verstuurd. De enorme omvang is iedereen bekend, maar toch was het shocking om die duizenden plekken te zien op de 3D-kaart.
Panda gaf ons ook een kijkje in de keuken van een nieuw antivirusproduct dat deze zomer op de markt komt. Geen gewone nieuwe versie, maar het eerste cloud-gebaseerde antivirusproduct. Want ook hier was het cloud dat de klok sloeg.
Aan het einde van de middag liet Luis Corrons ons de hidden room zien, waar alle malware vandaan komt. Neem zelf een kijkje :-).
Net als lange lunches en late diners, mocht ook een bezoek aan het Guggenheim museum niet ontbreken.
Soms komt een aantal dingen zodanig samen, dat je alleen nog uit kunt brengen: nou, dit dus.
Afgelopen donderdag waren Willemijn en ik (en een heleboel anderen) bij the Next Web in Amsterdam. Een aantal sprekers legde uit wat ons te wachten staat en wat de 'nieuwe wetten' zijn die gelden voor onze, in rap tempo veranderende wereld. Wat op mij de meeste indruk maakte: we zijn op steeds meer manieren voor het leven aan elkaar verbonden. Dat betekent dat 'echt' zijn of authentiek, in toenemende mate van belang is: het boemerangeffect is namelijk groot. Authenticity Rules, dus.
De volgende dag zaten W en ik met Rob, Annemieke, Michèle, Max en Taco van Promundoom tafel met als doel helder te krijgen welke stappen zij kunnen zetten in hun online aanwezigheid en hoe wij daarin kunnen ondersteunen. Het hele PR2.0 scala, as we know it, kwam daarbij voorbij. We waren het roerend met elkaar eens: wat ze ook doen, het moet kloppen met wie ze zijn. Het moet authentiek zijn en ze moeten zich er thuis bij voelen.
Onwaarachtigheid kan grote imagoschade brengen. Hoe dat nu werkt en zich vertaalt in communicatieve keuzes is wat wij onder de aandacht van onze klanten moeten brengen. De scheidslijn tussen medewerkers en de organisatie waarvoor zij werken wordt door toepassingen als Twitter, YouTube, Facebook en LinkedIn dunner en daardoor wordt navranter dat wat je beweert te zijn, moet kloppen met hoe je bent. Als organisatie is namelijk in het gedrag van je medewerkers zichtbaar waar je voor staat. Wat echt is en wat het dunne laagje chroom is. Recent voorbeeld: Domino's Pizza (zie Wards post below).
Over bovenstaande was ik in dit heerlijke after-Easter weekend nog aan het doorsudderen, toen ik gisteravond Paul de Leeuw zag. Begreep niet goed waarom hij teerbeminde Annie de Rooy weer opvoerde, tot ik vanochtend een filmpje van Susan Boyle zag. En las hoe Ashton Kutcher en zijn vrouw Demi in tranen waren geweest om haar optreden, hierover hadden getwitterd en in mum van tijd de hele wereld van haar wist.
Een ieder die de gore lef heeft om zichzelf trouw te blijven in deze overweldigende wereld van meningen, lijstjes, eisen, werkdruk en onzekerheid, en bovendien z'n talenten ontwikkelt, kan rekenen op de liefde en steun van 'the rest of us'. We all struggle for authenticity.
Ik wens, ik wens:een toekomst waarin alles het gewoon doet...
Friday, April 17, 2009
Eind vorig maand werd, ter voorbereiding op het ICTDelta Congres van 2009, een aantal toppers uit het bedrijfsleven en de overheid gevraagd naar hun wensen voor de toekomst als het gaat om technologie in de wereld van 2030. De mooiste videoquotes werden verzameld en zijn nu terug te vinden op de congressite. Eerlijk is eerlijk, ik had een aantal ingewikkelde verhalen over de toekomstige rol van technologie verwacht, maar niets is minder waar. Het zijn mooie nuchtere quotes geworden. De mooiste en meest treffende quote vind ik die van Paul t' Hoen van ICTRegie die heel simpel zegt dat alles het gewoon moet doen in 2030. Dat lijkt mij inderdaad in essentie waar het om draait. Want hoe vaak heb ik wel niet van een systeembeheerder moeten horen, dat het wel kon,maar dat er eerst nog even iets geconverteerd moest worden. Hoe vaak heb ik niet met een rood hoofd van woede gegevens uiteindelijk handmatig in mijn telefoon of computer moeten invoeren omdat het, door het vele gedoe met overzetten, korter duurde als ik het zelf deed. De grote 'maar' als het om technologie gaat, die ik nu nog zo vaak moet horen; ik ben er bang voor geworden. Dat straks alles naadloos op elkaar aansluit; ik kan niet wachten. Een toekomst waarin alles het gewoon doet, geweldig lijkt me dat!
PR is toch duidelijk een alfa-vak. Zelfs als je PR doet voor technologiebedrijven. Toch is er wel iets te zeggen voor beta's.
Een bètaversie is de naam van in ontwikkeling zijnde software. vroger ging dat nog vooraf aan een definitieve versie, maar tegenwoordig is het modieus geworden om software en oplossingen, online gewoon permanent in beta te houden. Google was de eerste die daar tien jaar geleden mee begon, en het zeer succesvolle GMail is al vijf jaar in beta. Wij zijn ook bezig met het ontwikkelen van online oplossingen en diensten. Naar analogie van de softwaremarkt wordt online PR ook wel aangeduid als PR 2.0, een term die afkomstig is van Brian Solis.
Online PR is permanent ' work in progress' . Met elke stap die we zetten komen we wel vooruit, maar lijkt het einddoel zich twee stappen te hebben verwijderd. We zitten wat mij betreft in veel gevallen nog in versie 1.1, ook al omdat veel media nog niet zo ver zijn.
Nomen est omen. De steentjes van pizzaketen Domino’s in de VS vallen in rap tempo. Met dank aan het Web en de kracht van user generated content. Wat doe je als twee losgeslagen werknemers, in je mooiste bedrijfsuniform, zich op een ranzige manier misdragen, en vervolgens zelf zorgen voor upload van de beelden?Is er nog enige vorm van damage control mogelijk? Waar begin je met dweilen? En had je dit kunnen voorkomen? Het overkwam Domino's Pizza.
Een dag nadat de video op het net beland was, zijn de beide betrokken medewerkers op staande voet ontslagen, één zit zelfs al in de cel. Maar de schade is aangericht.
De imagoschade voor Domino's Pizza is gigantisch. Inmiddels is het fimpje wel van YouTube verwijderd - grappig genoeg met als officiële reden het schenden van de copyrights van Kristy Hammonds, de dame die het geheel gefilmd heeft (sic!)- maar niet voordat al meer dan een miljoen mensen de bewuste beelden gezien. Vervolgens zijn er dan nog diverse andere kanalen waarop de video beschikbaar is, zoals LiveLeak en de site van ‘Good As You’ (GAY), een site die zich herhaaldelijk heeft opgewonden over de conservatieve anti-homo standpunten van de oprichter van Domino’s Pizza. Zulk explosief materiaal over je tegenstander laat je natuurlijk niet onbenut…
Wel ironisch is het optimisme waarmee Google de Domino's advertenties naast de gewraakte video's blijft zetten...
Het is duidelijk dat individuele employees die om wat voor reden dan ook schade willen berokkenen aan hun werkgever, dat nu heel snel kunnen doen, met wereldwijd een enorme impact. Wat kun je daar nu ooit tegen doen?
Al gravende in dit onderwerp kwam ik dan weer een andere illustratie tegen van de bij vlagen monsterlijke kracht van het internet: er is dan ook meteen weer iemand die van de (vermeende) dader weer adresgegevens en MySpace profielen heeft opgeduikeld en als commentaar op youTube heeft gezet. En nou maar hopen dat het niet een heel andere Kristy Lynn Hammonds is die in de Basin Creek Drive in Taylorsville woont. Schuldig of niet, dat maakt voor het Web weinig uit, vrees ik.
Aan de strakblauwe lucht was gister geen cloud te bekennen, maar toch bracht ik het grootste gedeelte van de dag door in the cloud. Nou ja, al pratend over cloud computing dan. Na een halve dag met Dave Armstrong, Product en Marketing manager van Google Enterprise EMEA, ben ik er nog meer van overtuigd dat deze technologie uiteindelijk de massa zal bereiken. Ik verheug me op de dag (die vast snel zal komen) dat ik ook mijn Whizpr VPN-verbinding aan de wilgen kan hangen.
Er is al veel gezegd en geschreven over ‘de cloud’. Gartner waarschuwde vorig jaar nog voor een hype. Toch springen veel IT-bedrijven op de bandwagon om vooral niet te laat te zijn als deze so called ‘hype’ eenmaal doorbreekt. Tijdens een meeting van het CIO-netwerk werd dan ook druk gediscussieerd over het onderwerp. De voordelen zijn duidelijk: kostenbesparing, minder beheer en meer mogelijkheden om remote samen te werken. Maar wie heeft dan de regie over de data en e-mail, vroegen sommige aanwezigen zich bezorgd af? Het blijft voor velen nog een raar idee: alle bedrijfsdata toevertrouwen aan een datacenter van Google. En de controle over de mailserver opgeven? Eng! De regie behoud je uiteindelijk altijd zelf, zoveel werd me wel duidelijk.
'Regie' bleek gisteren zowaar een hot topic te zijn. Zo vertelde ‘s avonds Humberto Tan tijdens een bijeenkomst van HTC, hoe belangrijk de rol van de regie is tijdens een voetbalwedstrijd. Als de regie het verprutst kun je als kijker een slechte voetbalavond hebben. Net te laat schakelen als een speler geblesseerd raakt. Niet het umfeld laten zien van waar de geblesseerde precies op het veld ligt en is hij nou zelf op de brancard geklommen of moesten ze hem helpen? Eh, maakt dat uit dan, durfde ik nog onnozel te vragen. Volgens deze god onder de voetbalgoeroes wel. Degene die de regie heeft bij de uitzending van een voetbalwedstrijd, bepaalt voor het grootste deel hoe een kijker de uitzending beleeft. Aha, dus eigenlijk net zoals een IT-manager in belangrijke mate invloed kan hebben op de computing-ervaringen van de werknemer. Als zijn vizier een te smalle focus heeft ziet hij namelijk niet wat er verder allemaal in het umfeld te zien is, én wat er in de lucht hangt. Het was een wijze les die ik gisteren leerde: een goede regie is het halve werk!
Bij netwerken denken we in this day and age toch al gauw aan sociale netwerken of aan iets wat we moeten doen, maar waar we eigenlijk niet zo'n zin in hebben.
Bij Pakhuis de Zwijger, een van de twee locaties waar Waag Society is gevestigd, hebben ze daar iets leuks op gevonden: de Tafel van 50.
Om de twee maanden nodigen de organisaties die in het pand zijn gehuisvest, twee mensen uit hun netwerk uit om te komen eten. De gasten kennen doorgaans het merendeel van hun tafelgenoten niet, maar krijgen van tevoren een lijst toegestuurd waarop alle aanwezigen genoemd staan, met een korte bio.
Vanavond was ik te gast en ik heb een topavond gehad. Alleen maar leuke gesprekken gevoerd. Na een aanvankelijke schroom, was de lange tafel (heerlijk eten, goeie wijn en fijne bediening) gevuld met gesprekken. Niet geforceerd netwerken, nee: gezellig praten met elkaar over waar ieder zo mee bezig is en hoe het kwam dat ze aan tafel zaten.
Ik weet nu dat er een nieuwe duurzame online publicatie bestaat: Strawberry Earth. En van Berend en Sanneke heb ik gehoord hoe zij in samenwerking met peuters en kleuters de serious game voor kids Mijn Naam is Haas hebben ontwikkeld, vond ik ook tamelijk cool. Ik ben er nu van op de hoogte waar de BNO zich mee bezig houdt en kwam in gesprek met een dame die ik honderd jaar geleden bij KPN tegenkwam toen ik kunst mocht uitzoeken voor op een contactcenter. Zij werkte op de afdeling die de kunst beheerde. Overigens ging ik toen kunstloos terug naar de regio, maar dat is een heel ander verhaal.
Kortom: een netwerkconcept dat werkt en dat ik eenieder van harte kan aanbevelen!
Al een tijdje volg ik Twipple op Twitter. Dit zijn 'random acts of kindness' die via Twitter worden verzonden naar de volgers.
Voer de vogeltjes. Plant mooie bloemen in een openbare plantsoen. Zeg 'dankjewel' in iemands eigen taal. Glimlach naar een onbekende. Biedt aan iemands last te dragen (fysiek of geestelijk) of haal eens een extra kop koffie voor een collega.
Eigenlijk zou iedereen Twipple moeten volgen. Gewoon, omdat je andere mensen met kleine dingen blij kunt maken (...en omdat het lente is en de zon schijnt).
Gisteren was ik aanwezig op een persconferentie van het nieuwe Acer, waartoe Packard Bell inmiddels behoort. Na 7 jaar Packard Bell strandfeestjes met een twintigtal Nederlandse journalisten, was deze introductie van de nieuwe Acer-producten 'wat grootser' aangepakt. De PTA in Amsterdam was het decor van een internationale persconferentie met honderden journalisten en klanten.
Gemengde gevoelens. Ik zat op een harde stoel te luisteren naar een line-up van CEO en VP's die Italiaans-Engels spraken. Ik keek dus wel met wat weemoed terug naar de knusheid van de presentaties in de loungebanken bij de Republiek in Bloemendaal waar Hans Schinkel, General Manager van Packard Bell, altijd met veel humor en enthousiasme de producten voor het aankomende seizoen liet zien.
Maar eerlijk is eerlijk: het videogeweld en de lasershow waarmee de nieuwe Packard Bell-lijn en het nieuwe logo gisteren werden gepresenteerd, bezorgden toch ook wel kippenvel. De Italiaanse invloeden zijn duidelijk zichtbaar. Strak design, een knalrood logo dat staat voor passie en energie. Onderdeel zijn van zo'n succesvol concern heeft zo zijn voordelen. En ik heb mijn favoriete Packard Bell netbook voor komend jaar al weer gespot:
Gisteravond werden in de Gashouder in Amsterdam voor de 11e keer de SpinAwards uitgereikt. Maar liefst zeven gouden en dertien zilveren SpinAwards werden uitgereikt. Waar vorig jaar Symbaloo nog tot de prijswinnaars behoorde, konden we dit jaar helaas geen klanten feliciteren met een overwinning. Of toch?
In de categorie Beste mobiele concept won Coca-Cola een gouden SpinAward met de Sing-A-Long campagne. Deze actie was bedoeld om extra geld in te zamelen voor 3FM Serious Request. Hiervoor kon heel Nederland meezingen op een speciaal gecomponeerde kerstsingle van zangeres Dennis. Door te bellen met een speciaal 0909-nummer kon je vrolijk meebrullen met de kersthit van Dennis en werd je stem verwerkt in het nummer. De actie heeft uiteindelijk een opbrengst van 110.000 euro opgeleverd, die werd aangeboden in het Glazen Huis te Breda. Mooi resultaat.
En wie mogen we dan toch een beetje feliciteren? De mensen van Mobillion! Ze hebben namelijk het 0900 voice response-systeem ontwikkeld voor deze actie, waardoor het voor heel Nederland mogelijk was om eens mee te zingen met een echte artiest. Gefeliciteerd Mobillionairs!
Gisteren een berichtje in het nieuws: opkomst campagne voor baarmoederhalskanker valt tegen. Ik zie het voor me: een campagneteam met gedegen communicatieprofessionals van het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM). Voor de start van de campagne hebben ze samen een mooie kwantitatieve doelstelling geformuleerd, want dat is helemaal hip in tijden van crisis: 75% van de meisjes tussen de 13 en 16 moet zijn ingeënt na afloop van de campagne. Teleurgesteld zijn ze als de resultaten binnenkomen. Maar net iets meer dan de helft heeft een prik gehaald. Waarom viel de opkomst dan toch tegen? Dat is lastig in te schatten. Daarbij leek het erop alsof alle benodigde middelen, om de campagne te laten slagen, waren ingezet. Maar omdat er volgens het RIVM 'geruchten op internet ' circuleerden, werd de doelstelling toch niet gehaald. En waarom? Mijn inziens omdat met de meer traditionele communicatiemiddelen deze jonge doelgroep niet meer overtuigd wordt. Er groeit momenteel een generatie op van mensen die niet anders gewend is als het inzetten van (alle) interactieve mogelijkheden van het internet. Het gaat bij deze generatie niet meer over 'geïnformeerd worden' en dan als burger braaf uitvoeren wat de overheid 'oplegt'; het gaat over 'waar kan ik zelf het beste de informatie halen en van wie en hoe kan ik met hem of haar daarover in discussie treden ? Vervolgens vorm ik als burger dan zelf wel een mening over wat de overheid van ons vraagt. Willen we als communicatieprofessionals van toch vaak boven de 25, deze nieuwe generatie nog overtuigen met dit soort campagnes, dan zullen we volgens mij toch iets anders moeten doen. Wat dan, dat weet ik ook nog niet precies, maar dat het open, persoonlijk en gericht op interactie moet zijn, dat weet ik dan weer wel!
These are the original versions of the the first three years of Whizpr-blogs. They are now embedded in the Whizpr site (whizpr.nl). but for the sake of history, this is what they originally looked like...
The content is still wholly owned by Whizpr. I'm just exhibiting it...
Ward van Beek
GotContent
.gif)
.jpg)
