Hoe provinciaal arrogant kun je zijn? Na een felle strijd met Amsterdam en Den Haag heeft Arnhem het zo prestigieuze museum toegewezen gekregen, op basis van een grondig uitgewerkt voorstel, waarin met name het ontwerp en de ligging naast het Openluchtmuseum van doorslaggevend belang waren. De keuze voor Arnhem was desondanks niet geheel onomstreden. Immers: waarom de provincie? Waarom Arnhem? Nou daarom!
Dan denk je: Arnhem gaat zijn stinkende best doen om die beloftes waar te maken. "We zullen ze eens even laten zien dat ze de goede keus gemaakt hebben."
Dan komt echter de arrogantie van de plaatselijke notabelen om de hoek kijken. Zonder enig verder overleg wordt besloten het musem te verplaatsen naar een andere locatie, met een ander ontwerp...
Je offreert een pizza en als die wordt besteld breng je gewoon bami. Vervolgens ben je verbaasd als daar ophef over ontstaat. Alsof AZ landskampioen wordt, en we sturen gewoon Vitesse naar de Champions League. Alsof je een Audi offreert en vervolgens een Opel levert. Alsof je een vakantie boekt naar Griekenland, en vervolgens terecht komt op Tenerife. Vast ook heel leuk, maar niet de bedoeling.
Nou, als iemand het afgelopen jaar van dichtbij ongehoorde onzorgvuldigheden heeft gezien, dan is hij het wel. Hij zal het dus wel weten. Maar de arrogantie waarmee vervolgens wordt gedaan of Arnhem alle recht heeft om zo zelf dit te beslissen en aan te passen, dat is pas echt stuitend. En zoooo provinciaals. Dorps haast.
Jaren geleden stond Arnhem ook in de nationale belangstelling door de actie Open Het Dorp. Iedereen wist toen dat Het Dorp in Arnhem lag. Of dacht dat Het Dorp in Arnhem lag. Maar het blijkt nu toch iets anders te zijn: Arnhem is namelijk gewoon zelf het dorp. Zo jammer. En als het parlement nu alsnog beslist het museum naar Den Haag te halen, zal het nog lang onrustig zijn op de Korenmarkt.
Oh East is East and West is West, and never the twain shall meet... schreef Rudyard Kipling ooit. Lange tijd leek dat ook te gelden voor Berlijn. Na de val van de muur in 1989 leken de Ossies en de Wessies daadwerkelijk van verschillende werelden afkomstig, maar inmiddels is iedereen ein Berliner! Zelfs wij.
Vorig weekend was het Whizpr-weekend in Berlijn. Een waardige opvolger van de weekendjes Barcelona, Leysin en New York. Veel lachen, drinken, eten, shoppen, waanzinnig leuk clubben, drinken, eten, cultuur, geschiedenis en zelfs opera! Kortom: "die Werke".
Met de traditionele fotowedstrijd, een Trabi Safari, de Televisietoren, de Muur, Brandenburger Tor, Reichstag, Sony Center, Checkpoint Charlie, historische musea, holocaust monument, fietsen, stadsstrand, protestdemonstratie, en een briljant hotel: Propeller Island City Lodge. Elke kamer is hier een avontuur. Zelfs het uitchecken was een avontuur, omdat ik vergeten was mijn paspoort tijdig van achter de onbemande receptie terug te krijgen en dus onze terugvlucht miste. Maar niet getrauerd. Het waren drei fantastische dagen...
Gisteren vond de Nederlandse persintroductie plaats van de HTC Magic. Het tweede Android-toestel na de G1. Ruim 30 journalisten en bloggers kwamen naar het event dat samen met Vodafone werd georganiseerd. Eén ding is zeker: Android is hot! Er zijn ook steeds meer applicaties te downloaden via de Android Market. Hele nuttige, maar vooral legio 'just for fun' apps. En natuurlijk is de Magic uitgerust met Google Streetview. De eerste reviews van het toestel zijn enthousiast. Nieuwsgierig? Check de video voor een quick tour. Nu maar weer geduldig wachten op de volgende Android-onthulling van HTC!
Handig zo'n FTP site. Een plek waar je bestanden als foto's, achtergrondinformatie of andere gegevens kunt uploaden zodat deze altijd bereikbaar zijn voor een groot publiek. Scheelt toch een hoop op en neer gemail of gerommel met bestanden die te groot zijn om überhaupt te versturen.
Ook handig om een deel van deze site in te richten met een aparte inlog voor een specifieke doelgroep. Gewoon een algemene inlog aanmaken, vooral niet te moeilijk zoiets als: inlognaam de naam van het bedrijf of bureau en inlog iets als 'pers'.
Maar let dan wel even op wat je vrijgeeft en wie welke rechten krijgt. Wat kreeg ik namelijk vandaag binnen, een link naar een FTP-site waarop werkelijk alle bedrijfsgegevens voor de gelukkigen toegankelijk waren gemaakt. Tot zover de security inspanningen van de IT-afdeling. Hier kan geen disclaimer of privacy policy tegen op.
NB: Vooral het bestand met (privé) gegevens van de relaties vielen op!
We zijn weer een ervaring rijker! Afgelopen dinsdag hebben we al twitterend verslag uitgebracht van de verschillende tracks op ICTDelta. Ondanks een goede voorbereiding ging niet alles helemaal perfect. Met zijn zessen twitteren op één account ging goed. Het enige waar we geen rekening mee hadden gehouden, is dat er een maximaal aantal tweets per uur geplaatst kunnen worden. Resultaat is dat niet alle tweets opgeslagen zijn. Stom zou je zeggen, maar ach... desondanks zijn we tevreden en is het resultaat zeker iets om trots op te zijn en we hebben weer wat geleerd:-)
Check hier het resultaat http://twitter.com/ICTDelta. De verschillende sessies zijn gekenmerkt door de naam van de zaal in MediaPlaza.
Online of flatline, een uitweg uit het sterfhuis van de media
Alex Beishuizen en Johannes van Bentum, jullie wel bekend als de heren achter Computable, hebben een boek geschreven over hoe traditionele media in deze barre tijden kunnen overleven. Zij zijn van mening dat de overstap naar het internet de enige uitweg uit het sterfhuis is.
Aan de ene kant krijg ik er rillingen van. Als het zo geschreven staat, heeft het wel iets heel triests. Maar aan de andere kant bevestigt het wel dat we, met onze PR2.0 strategie, op de goede weg zitten. Wij zijn ook van mening dat de toekomst van PR op het internet ligt. PR en media zijn namelijk onlosmakelijk met elkaar verbonden. Dus ik denk dat dit boek niet alleen geschikt is voor uitgevers en journalisten, maar ook voor traditionele PR-mensen. Ik hoor nog steeds van concullega's dat die online-hype overtrokken is en dat er nog steeds voldoende business zit in PR1.0. Lieve pr-mensen: laat dit boekje u dan wakker schudden en ga spelen op het internet, voordat u ook in dat sterfhuis belandt...
Online of flatline Alex Beishuizen & Johannes van Bentum Uitgeverij Mediata | ISBN 978 90 902 4229 3 112 pagina's | hardcover | 14,95 euro Natuurlijk alleen online te koop via www.onlineofflatline.nl
Trends zijn er soms ´opeens´, of tenminste dat gevoel heb je als je, zoals ik lekker een beetje achter de mode aanhobbelt. Lang geleden heb ik al opgegeven dat ik ooit een trendsetter zou kunnen zijn. Zo ´overkwam´ me ook dit jaar een trend bij het shoppen voor een nieuwe zomercollectie namelijk: de Birkenstock slipper. Was dit tot twee jaar geleden nog Duits sufmutsen merk voor thuiszorghulpen en zestig jarige leraressen handwerken; opeens heeft een slimme marketeer de Birkenstock nieuw elan gegeven. Door een hip nieuw design is het opeens de schoen voor deze zomer geworden. Je struikelt erover in elke schoenenwinkel, geloof me. Trendvolger als ik ben, begon ik al spontaan te overwegen ook iets dergelijks aan te schaffen.Tot ik vandaag hoorde over de Plakkies, een bijzonder sympathiek initiatief van een student van de TU Delft. Hij kwam op het luminieuze idee om slippers te maken van oude Zuid Afrikaanse autobanden. Inmiddels is er een slipperfabriek Durban (Zuid-Afrika) waar de slippers van oude autobanden en organisch textiel worden gemaakt. Aan de ene kant zorgt het project zo voor werkgelegenheid in Durban. Anderzijds wordt het overschot aan autobanden aangepakt en gaat een deel van de opbrengst naar de kinderhulporganisatie KidsRights. En,ook niet onbelangrijk; het zijn uiterst hippe modelletjes. Tja, en als je er dan ook nog achterkomt dat alle telefoontjes voor Plakkies-bestellingenworden afgehandeld met de technologie van je klant StartReady, dan is de keuze snel gemaakt: geen Birkenstocks, maar Plakkies voor mij deze zomer!
Ik vond hem briljant, omdat ik de achtergrond ken en weet wat voor inspanning de making of heeft gevergd. Maar belangrijker het verband zie tussen de keuze voor een Zootrope om de vloeiende beelden van een Sony TV uit te beelden. Waarom is deze commercial nu zo gaaf?
De zoetrope is al uitgevonden in de 19de eeuw. Dit apparaat liet de mens voor het eerst bewegend beeld zien. Sony zag in de nagebouwde versie de perfecte manier om aan te tonen hoe met Motionflow 200Hz-technologie vloeiende beelden op nieuwe televisies waar te nemen zijn. Alleen jammer dat heel veel mensen niet weten wat er zo bijzonder is aan dit staaltje meesterschap, uberhaupt wat een Zoetrope is laat staan wat deze twee dan met elkaar te maken hebben. Toch troep dus.
What would Google do? Het boek staat nog hoog op mijn 'nog te lezen' lijstje. Toch kreeg ik afgelopen vrijdag alvast een leuke sneak peek in hoe zaken inside Google zijn georganiseerd. Helaas geen voorpremière van spannende nieuwe applicaties of tools, maar het personeelsrestaurant van het kantoor in Londen. Daar ontdekte ik ook dat de filosofie van Google op dat gebied niet heel anders is dan die bij Whizpr. Zorg goed voor je medewerkers, dan doen ze dat ook voor jou. Ok, nou is er bij ons geen kreeft of sushi te vinden op het lunchmenu. Ook staat er hier niemand crêpes te bakken zoals bij Google, maar iedereen die al eens hier heeft geluncht, weet dat het lastig is niet een bammetje teveel te eten.
Het aardige was dat medewerkers bij Google zowel kunnen ontbijten, lunchen als dineren op de zaak en daarbij ook hun vrienden en familie mogen uitnodigen. Het onderhouden van sociale contacten is belangrijk en werk en privé lopen nou eenmaal steeds vaker door elkaar heen. Google vindt het belangrijk dit te ondersteunen, vertelde mijn tafelgenote. Achter ons stelde haar collega net zijn zoontje voor aan andere Googlers. Bij Google is er veel vrijheid in hoe je je werk indeelt en op welke tijden je dit uitvoert. Google vertrouwt zijn medewerkers en krijgt daar betrokkenheid en trouwe medewerkers voor terug. Het verloop is dan ook laag.
Management by trust En op het gevaar af dat iedereen nu denkt dat ik hier gewoon politiek correct zit te zijn: Ik bedacht me dat het bij Whizpr eigenlijk niet anders is. De mogelijkheid om je werk goed kunnen combineren met zorg voor kinderen, sport of andere privézaken, maakt dat je graag een stapje extra zet. En ook bij ons resulteert dit dan in blije mensen die hard werken, heel betrokken zijn en wel tien keer nadenken voordat ze wisselen van werkgever. Natuurlijk is de inhoud van je werk ook belangrijk, maar vrijheid en vertrouwen van je werkgever (en collega’s!) staan voor mij hoog op het lijstje voorwaarden van een goede werkplek. Geen management by control, maar management by trust. Bedrijven die het voorbeeld van Google nog wat te hoog gegrepen vinden, kunnen wat mij betreft dus ook bedenken: 'What would Whizpr do?'.
Een paar uur geleden nog maar werd bekend dat er een derde geval van varkensgriep in Nederland is. Inmiddels is ook het eerste dodelijke slachtoffer te betreuren:
Met 'greenwashing' wordt gedoeld op organisaties die inspringen op de 'wave of interest' die Al Gore rondom duurzaamheid wist te veroorzaken, maar eigenlijk zo 'groen' niet zijn. De verwijzing naar witwassen is een wat heftige, omdat de organisaties daarmee tot crimineel worden bestempeld. Het sentiment is wel begrijpelijk. Mensen die jarenlang voor geitenharen sok zijn uitgemaakt hebben offers gebracht in termen van inkomen en geloofwaardigheid, veel gezweef aan moeten horen omdat kaf zich nu eenmaal vermengt met koren, en dat vol weten te houden omdat hun hart ingaf dat de goede zaak het waard is om voor te staan. Wanneer anderen de vruchten daarvan plukken doet dat au.
Maar het feit dat duurzaamheid tot ons collectieve bewustzijn is doorgedrongen is belangrijker. Deze mondiale verandering lijkt ook verbonden te zijn aan het ineenstorten van het kapitalisme-oude-stijl, waarin het zo-rijk-mogelijk-worden-over-de-ruggen-van-anderen het hoogst haalbare doel was. We gaan collectief niet meer akkoord met misbruik. Van elkaar, noch van de aarde. Goed nieuws dus.
Kapitalisme in zichzelf is helemaal zo verkeerd niet. Geld wordt in veel bewustzijnsstromingen gezien als gestolde energie, met als wetmatigheid dat als je energie/beweging/enthousiasme/ondernemingslust genereert, je daarmee geld 'maakt'. Grappig hoe in de Engelse taal dat principe is opgenomen en let daarbij eens op het verschil tussen 'making money' en 'geld verdienen'. Hebben wij toch een wat passievere benadering.
Er staan ondernemers op die duurzaam zijn én goede zaken doen, Eco Kapitalisten genoemd. Over één van hen las ik in een tweet van de 'groene' blogster Arnie Vaccaro. Tom Szaky is de founding father van TerraCycle, een bedrijf dat nieuwe bestemmingen zoekt en vindt voor afval. Wormpoep, afvalproduct van een afvalverwerkende fabriek, verhandelt TerraCycle als mestproduct. De grap is dat oude petflesjes als verpakking dienen. Tom is er succesvol mee en heeft een boek uitgebracht over zijn manier van zakendoen. Arnie destilleerde er een top tien lijstje van tips uit. Leuk om te lezen welke wetmatigheden gelden in het 'nieuwe kapitalisme'. Let vooral op punt 8: de rol die Tom toedicht aan PR.
Wageningen. Waarom zitten jullie in vredesnaam in Wageningen? Alles gebeurt immers in de Randstad (ja, autodiefstal, korte lontjes en files, denk ik dan). Ok, even wat frustratie weg puffen. Wij hebben nauwelijks files (reden 1). Is het heel gek dat ik me verbaas over het feit dat sommige bezoekers uit Amsterdam die Driebergen voorbij zijn gereden ons bellen of ze het bord Wageningen misschien hebben gemist? Goh, de wereld houdt niet op bij Driebergen. (Ons mooie Kantoorkasteel is overigens reden 2 om in Wageningen te zitten). De reis er naartoe vanuit Amsterdam reden 3 :-).
PR-bureaus zitten toch allemaal in de Randstad? En IT-bedrijven toch ook? Nou, niet dus...Er is een Nederlandse Valley! En waar is die dan? Juist: in Wageningen e.o ! Ik las op Computable dat ict-bedrijven en ict-opleidingsinstituten uit de regio de Gelderse Vallei onder de naam ict valley een regionaal netwerk hebben gevormd om kennis en vaardigheden uit te wisselen.
Whizpr, het eerste PR-bureau van de Nederlandse Valley. Haha, wie had dat gedacht. Hebben we gelijk een vierde reden om aan te tonen dat Wageningen heel strategisch is. O ja, en Ward woont hier. Reden 5.
Trouwens, als Al Gore gelijk heeft, ligt die Valley binnenkort ook nog 'ns aan zee. Reden 6. Ik kan me geen betere plek wensen :-).
Onze Kermit houdt van uitstapjes. Hij hoefde geen enkel moment te twijfelen toen prins Charles hem vroeg mee te doen aan een campagne om het regenwoud te redden. Naast vrienden als de Dalai Lama en Pele roept hij geheel belangeloos alle mensen ter wereld op om hun stem uit te brengen voor behoud van het regenwoud. Whizpr draagt graag zijn steentje bij aan een betere wereld. Al jaren doen we belangeloos de pr voor Net4Kids en ook dit jaar staan we weer achter de Green Challenge van de Postcode Loterij. Bekijk hier de perfecte performance van onze groene mascotte.
Een nieuwe ontwikkeling: het biechten is weer terug! We rommelen in ons dagelijkse leven wat aan, vervolgens zeg je 'sorry!' en daarmee is alles vergeven en vergeten. Althans dat lijkt het idee erachter. Of je biedt je excuses aan voor iets waar je zelf eigenlijk niets aan kan doen. Dat begon al bij de mensen van www.sorryeverybody.com, als excuus voor de herverkiezing van Bush. Recenter verscheen Van Lanschot-baas Deckers, die min of meer zijn excuses aanbood voor de financiële malaise. Sterke zet, want hij was de eerste die dat deed. En dat is lovenswaardig. Ander mooi voorbeeld is de baas van Domino's, al besproken door Ward. Op radio 538 is het zelfs een item geworden: de biechtstoel.
Maar naar aanleiding van de gebeurtenissen op Koninginnedag slaan sommigen mijns inziens een beetje door. Zo wordt er een 'sorry' geëist van betrokkenen die helemaal geen betrokkenen zijn. Even vooropstellen dat het allemaal heel erg is wat er is gebeurd (voordat ik daar weer mailtjes over krijg). Alleen wordt nu gesuggereerd dat Suzuki de naam 'Swift' niet meer kan gebruiken, omdat deze beladen is. Volstrekt onzinnig uiteraard. Het zal echt niet de eerste Swift zijn die betrokken is bij een incident. Verrekte behendige autootjes. Gelukkig zegt Suzuki zelf dat ze er niet eens over nadenken.
Centraal Beheer daarentegen wel. Even Apeldoorn Bellen zou opeens niet meer kunnen. Tuurlijk, de timing van de commercial, net na de gebeurtenis die begint met 'En nu een serieus bericht uit Apeldoorn' is op dat moment wrang. Maar welke link is er tussen bellen naar Apeldoorn en als een gek door die stad rijden? Ik zie hem niet. Maar de marketingjongens- en meisjes vinden het waarschijnlijk sowieso tijd voor iets nieuws. En dan verdwijnt er zomaar weer een prachtig icoon uit de reclamewereld. Alvast sorry daarvoor.
These are the original versions of the the first three years of Whizpr-blogs. They are now embedded in the Whizpr site (whizpr.nl). but for the sake of history, this is what they originally looked like...
The content is still wholly owned by Whizpr. I'm just exhibiting it...
Ward van Beek
GotContent
