Who needs PR?

Sunday, November 30, 2008

Ik weet nog wel iemand. Hoewel te laat voor 2008, loont het misschien nog voor 2012. Sarah Palin dacht dat het tijd was voor 'some feel-good' , Alaska-Style. Een 'pardonceremonie' voor een kalkoen. En daarna een leuk interview. Tegen een leuke achtergrond.

Don't y'all feel good already?

Zesentwintig Dwaze Dagen

Saturday, November 29, 2008

Net als je denkt dat je alles gezien hebt, kan het nog een tandje erger.

De schuld voor de kredietcrisis leggen we collectief neer bij de 'inhalige' banken. Maar wat te denken van de 'inhalige' consument?

Terwijl we voortdurend lezen over massa-ontslagen in de VS blijkt de koopwoede nog geenszins getemperd. De dag na Thanksgiving staat bekend als Black Friday. De start van het koopseizoen voor kerst. Een soort Drie Dwaze Dagen , maar dan een hele maand. En Amerika leeft ernaar toe. Dit jaar meer dan ooit.
En we weten het, als je de massa maar lang genoeg opklopt, krijg je ze vanzelf gek. Het toppunt van die gekte werd gister bereikt: Drie doden bij de opening van het shopping-seizoen...

Terroristen? Aanslagen? Iemand die met een geweer om zich heen schiet? Nee hoor, gewoon koopwoede. Letterlijk. Black Friday stond ooit voor de eerste dag dat de winkeliers ´zwarte cijfers´gingen schrijven en goede omzet gingen draaien. Die betekenis kan nu worden bijgesteld.




En opeens lijken de DDD een toonbeeld van beschaving. Natuurlijk, er zijn tegengeluiden. Zaterdag is hier officieel ´Niet-Winkelen dag´. Ook een Amerikaans initiatief trouwens. Buy Nothing Day. In de VS geen succes vooralsnog, constateer ik. En bij ons? Zal wel net zo´n succes worden als de filevrije dag...


Het leven is een feest…

Thursday, November 27, 2008

... je moet alleen zelf de slingers ophangen. Dit credo was gister ook van toepassing op ons bezoek aan TelecomVak en LANexpo in Rosmalen. Na een barre tocht door de Brabantse aardappelvelden doemde het Autotroncomplex voor ons op. Toegegeven: het is goed bereikbaar. Maar deze locatie heeft toch echt zijn beste tijd wel gehad. Toch deed het niets af aan het bezoek zelf. Veel (oude) bekenden en interessante nieuwe gezichten. Opvallend was dat de meeste grote partijen zich lieten vertegenwoordigen door partners. In een goede relatie kun je elkaar immers wel vertrouwen.

Nextel leerde ons hoe we op telecomgebied alle ballen in de lucht konden houden. En wie nog denkt dat VoIP oud nieuws is, vergist zich. VoIP is hotter than ever. En dat was op de beurs duidelijk te merken. Het dringt nu ook door in het MKB met plug & play oplossingen zoals Startready die aanbiedt.

SDC (niet te verwarren met de Swingers Date Club:-)) trok de aandacht met een zeilboot en zeilsters Marcelien de Koning en Lobke Berkhout die afgelopen zomer in China een zilveren medaille veroverden. RESPECT! Acht jaar lang trainen heeft wel zijn vruchten afgeworpen. Goed op elkaar ingespeeld zijn en sterk teamwork kan tot mooie dingen leiden. Daar weten we bij Whizpr natuurlijk ook alles van. En als je dan de kans krijgt om zelf even aan het Olympische zilver te ruiken, tja, dan pakt Yvon hem ook!

Labels:

Het nieuwe nieuws

Wednesday, November 26, 2008


Afgelopen woensdag woonde ik in de Rode Hoed in Amsterdam het eerste event van de Dutch Media Professionals bij: Rethinking Media. Een verrassend leuke middag met discussies over nieuwe media, gratis nieuws en de kwaliteit hiervan. Onder leiding van Rick Nieman, het gezicht van RTL Nieuws, kwamen onder meer de hoofdredacteuren van Sp!ts en Parool, Peter R. de Vries (ja, daar heb je hem weer) en Michiel Bicker Caarten van BNR aan het woord. Interessant was de discussie tussen Sp!ts en Parool over hun onafhankelijkheid. Sp!ts-hoofdredacteur Bart Brouwer stond op het punt gelyncht te worden toen hij openlijk vertelde over het gebruik van advertorials die niet als zodanig worden aangeduid richting de lezer. De adverteerder in Sp!ts koopt naast zijn advertentie ook redactionele aandacht. Een doodzonde volgens het aanwezige, traditionele journaille. Ik weet ook nog niet of ik hier als PR-consultant blij van moet worden. Al begrijp ik goed dat een gratis krant voor deze werkwijze kiest.


Naast discussies vond er ook nog een zeer interessante keynote plaats van Almar Latour, Hoofd van The Wall Street Journal Online. Een 38-jarige Limburger (yeah!) die de online editie van de Amerikaanse zakenkrant tot een groot succes heeft gemaakt. Zo surften tijdens de kredietcrisis twintig miljoen mensen naar de site om de crisis online te volgen. Waarna zijn baas hem vroeg of hij die crisis misschien zelf had beraamd.


Al met al een zeer geslaagd evenement waar hopelijk meer edities van volgen.

Beam me up, Scotty

Monday, November 24, 2008

Ik las vanochtend in de krant dat de NASA in staat is beelden te sturen naar een ruimteschip dat 32 miljoen kilometer ver weg is met een systeem dat lijkt op het internet. Wauw, that's amazing. We can reach Battlestar Galactica! Nog twee keer blinken met je ogen en dr. Spock staat naast je. Met de exponentiele groei van computertechnieken duurt het in ieder geval niet lang meer voor het zover is. Het is nog maar een paar maanden geleden dat ik het eerste hologram voorbeeld van Cisco heb gezien. Daar kwam recentelijk het hologram van de CNN dame en onze eigen minister Plasterk bij. Teleportatie schijnt ook al gelukt te zijn. Oehhh, kan ik niet wachten wat de toekomst verder gaat brengen. Star Trekje in het echt spelen;-)

Labels:

Hit the Road, Jack!

Friday, November 21, 2008

… and don’t you come back…

Altijd al eens willen doen. Een mobiele telefoon zo ver mogelijk weg gooien om er dan vervolgens met een auto overheen te rijden. Lachen!



Alleen dat maakte het al de moeite waard om de nieuwe Sonim XP3 uit te proberen.
“Built for life!. “ Onverwoestbaar.” Yeah right. Dat zullen we nog wel eens zien!

En dat kunnen we ook inderdaad zien. We hebben de Sonim XP3 onderworpen aan een nieuwe Olympische meerkamp: Zwemmen, boksen, laagspringen en autorijden.
En, eerlijk is eerlijk. He kept coming back…



Kermit's favorite phone!

Cold fever

Wednesday, November 19, 2008

Het kan nog tot en met 25 november… stemmen voor de waterschapsverkiezingen 2008! De ‘buzz’ is echter ver te zoeken. Als we ergens niet warm voor lopen, dan is het stemmen voor een nieuw waterschapsbestuur. Toch hoef je er al bijna je luie stoel niet meer voor uit, het kan per brief!

Vier jaar geleden bracht slechts 23 procent van de Nederlanders zijn stemformulier naar de brievenbus. Ik zet een goede fles wijn op een nog lagere opkomst dit jaar!

Zelf weten de waterschappen natuurlijk ook wel dat niemand op deze verkiezingen zit te wachten. Terwijl ook hier weer fors in allerlei communicatiemiddelen wordt geïnvesteerd door 212(!) verschillende partijen. Zij vechten om een plekje in het bestuur van één van de 26 waterschappen. Als ik het Kieskompas voor het Waterschap Rijn en IJssel wil raadplegen, lees ik dat dit waterschap deze tool niet inzet. Gelukkig lees ik op de website dat de partijen nog wel affiches plakken om kiezers te trekken. Dat wordt weer opletten op de snelweg!

De waterschapsverkiezingen zijn eigenlijk ook een raar en onlogisch verschijnsel. Waterschappen voeren in opdracht van de provincie hun taken uit. Eh, hadden we hier ook al niet verkiezingen voor, waar overigens ook nog minder dan de helft van Nederland zijn bed voor uitkomt?

Waarom mogen we dan eigenlijk stemmen? Omdat de waterschappen jaarlijks 2 miljard euro belastinggeld toegewezen krijgen en we als betalers daarvan het recht hebben hierover mee te beslissen. Geeft de belabberde opkomst eigenlijk niet aan, dat we hier gewoon geen behoefte aan hebben?
Fractieleider van de VVD Mark Rutte vindt dat 2 miljard voldoende is en wil de budgetten voor de geldverslindende waterschappen ‘bevriezen. Groot gelijk Mark, ik ga ook liever schaatsen:-).

Labels: ,

Weten waar je vrienden zijn?

Monday, November 17, 2008

Goeie vraag… ik zou het op dit moment niet weten. Maar, daar komt dankzij KPN binnenkort verandering in. KPN introduceert namelijk WaarZitWie. Een nieuwe location based service die via zendmasten de locatie van je vrienden toont. Door op de website het telefoonnummer van je vrienden in te typen verschijnt dan hun locatie (met een paar honderd meter speling).

Sympathiek initiatief natuurlijk. En handig. Kun je altijd even kijken of iemand van je vrienden toevallig in de buurt is om een kop koffie mee te drinken. Of om –wanneer je twijfelt tijdens het shoppen- een vriendin even te laten opdraven voor een second opinion over een rokje of laarzen.

Dit sluit aan bij een gesprekje dat ik laatst had met mijn collega Erik over de impact die IT heeft op ons privéleven. En dat we dat allemaal gewoner gaan vinden. Camera’s die je tijdens stappen of shoppen in de gaten houden, ingenaaide RFID chips in je kleding, waardoor je gastvrij welkom wordt geheten in bepaalde winkels en gelijk een aantal outfits krijgt voorgesteld, passend bij hetgeen wat al in je kast hangt. Big Brother is niet alleen watching you, maar ook localizing, spotting, twittering, advising en tracking you.

Ik ben wel benieuwd wat deze service voor ‘onbedoelde’ gevolgen zal hebben…. Bazen die na business meetings gaan checken of de medewerkers wel de snelste route terug naar kantoor nemen? Of jaloerse partners die hun geliefde nauwkeurig in de peiling houden of … het is ineens allemaal mogelijk.

Gelukkig kun je zelf ook je locatie uitzetten…

Samen Stout


Terecht werd ik erop gewezen dat deze ‘Samen’ reeks niet compleet zou zijn zonder de verwijzing naar een initiatief van een paar mensen die wij goed kennen. “Samen Stout” is bedoeld om ingedutte relaties weer te voorzien van wat nieuwe impulsen.
Samen Stout heeft ruim honderd speciale avonturen bedacht die samen met de eigen partner zijn te spelen. Zowel de man als de vrouw krijgen hierbij hun eigen aanwijzigen om elkaar eens speciaal te verwennen…
Opgeven kan via de website, opdrachten komen binnen per SMS. En om maar in de thematiek van de Cisco Expo te blijven: er kunnen natuurlijk prima rollen zijn weggelegd als hockey-coach, hockey-meisje, fraudeur of opsporingsjournalist. Whatever turns you on...

Samen frauderen?

Verder uit elkaar konden de boodschappen eigenlijk niet liggen. Wilden Fatima (“Faat”) en Marc ons op woensdag bij de Cisco Expo nog doen geloven dat je in een team elkaar ruimte moest geven, elkaar moest kunnen vertrouwen en kunnen loslaten, op donderdag zette Peter R. de Vries ("Zeg maar Peter R.") ons weer met twee benen op de grond. “De fraudeur is je collega, en vice versa.”

En loslaten, dat doen we juist veel te veel. Iets meer sociale controle en iets minder benauwdheid om vermoedens te uiten en vragen te stellen zou al veel helpen. Het thema samenwerking kwam ook bij hem terug, overigens. Samen frauderen blijkt namelijk heel lucratief. Juist door collectief de ogen te sluiten en elkaar te voorzien van wachtwoorden, kunnen fraudeurs makkelijker hun slag slaan.

Twee presentaties, twee uiteenlopende visies op management en coaching. Boeiende combi. De zaal zat wederom vol.

En na afloop legde Peter R. het nog één keer uit aan Coks.

Labels: ,

Samen Coachen

Thursday, November 13, 2008

Klinkt een beetje als 'samen koken' of erger nog, als 'Roken, we lossen het samen wel op'. Of nog erger: 'Samen werken, samen leven'.

Zo lus ik er nog wel een paar: Samen afwassen, samen opruimen... 'Samen voor ons eigen' , ook zo'n klassieker. 'Samen uit, samen thuis...'

Krijgt u al jeuk?

De Cisco Expo, georganiseerd in combinatie met de beurzen Infosecurity, Storage Expo, Linux World en Tooling Event, stond dit jaar in het teken van samenwerking. 'Collaboration' heet dat in goed Engels, maar een letterlijke vertaling daarvan dekt de lading toch niet echt lekker.

Samenwerking, innovatie en beleving. Om in dat thema te blijven werd de afsluitende keynote verzorgd door de succesvolle hockey-bondscoach Marc Lammers samen (jawel!) met Fatima Moreiro de Melo.

Ofschoon de titel, 'Samen coachen', het ergste deed vermoeden, werd het een geweldige dubbelpresentatie waarbij het publiek, ruim 500 man, meer dan een uur uiterst geboeid bleef luisteren.

Het was voor het eerst dat ze een dergelijke presentatie samen deden, maar het zag eruit als soepel teamwerk. En dat is natuurlijk de essentie van goed teamwerk: dat het eruit ziet, en voelt, als een vanzelfsprekend en soepel proces. Hier stond een team, zoveel was duidelijk.

En de foto? Tja, een onbekende vroeg me een foto van hem te maken, samen met Fatima ('Faat', mocht Marc zeggen) en Marc. Ook een vorm van teamwerk, zullen we maar zeggen...




Labels: ,

Sensoren zijn een HIT...

Wednesday, November 12, 2008

Als je tenminste Hans Appel mag geloven...

Hans is lector sensortechnologie aan het Hanze Institute of Technology (HIT) in Assen. Deze gloednieuwe HBO-opleiding leidt studenten op in het toepassen van sensoren op een reeks van terreinen, variërend van gezondheidzorg tot sport, en van dijkbewaking tot en met landbouw. De week organiseerde het platform voor Betatechniek een 'Technology Summit' in Amsterdam ter bevordering van het Beta-onderwijs. Kosten noch moeite noch VIPs gespaard, van ZKH Prins Friso, tot en met Staatssecretaris Aboutaleb en Minister Plasterk.

En Hans Appel natuurlijk, die op Radio 2 graag nog een keer uitlegde wat je allemaal met sensoren kunt doen... Radio is leuk, maar wel relatief veel werk voor twee - drie minuutjes radio. Daarom hebben we er maar wat beelden bij gedaan. Zien we ook eens wat er dan achter de microfoon allemaal gebeurt...



Daarnaast deed Robert-Jan Booij ook nog uitgebreid verslag op Internet

Labels:

Boilerplate laat iedereen koud

De boilerplate, een standaardbeschrijving van wat een bedrijf doet, is het meest ongelezen gedeelte van een persbericht. Van Dale noemt het zelfs clichéschrijverij! Meestal te lang, bijna altijd met jargon, en vaak vol van superlatieven. Die laatsten laten we echter als PR-bureau vaak staan omdat we klanten al teleurstellen door die woorden uit de body van het persbericht halen.

Natuurlijk, ook wij maken ons schuldig aan onleesbare boilerplates. Stukken van drie alinea's en vol met termen die meestal door het internationale hoofdkantoor verplicht worden gesteld.
Gelukkig hebben we ook goede voorbeelden: Over Oracle: Oracle is 's werelds grootste leverancier van bedrijfssoftware. Of Sun: Sun ontwikkelt technologieën die bedrijven wereldwijd vooruit helpen. Onder de eenduidige visie – ‘The Network is the Computer’ – stimuleert Sun participatie in netwerken door het delen van innovaties, het ontwikkelen van communities en zijn leiderschap in open source.

Kort maar krachtig is het devies. Maar hoe doe je dat voor minder bekende bedrijven: die hebben vaak wat meer uitleg nodig. Aan de andere kant, die hebben toch ook de ambitie groot te worden, dus waarom niet direct beginnen met krachtige termen? En bovendien, hoe goed is je persbericht, als je onderin nog extra uitleg moet geven... ?

Goed nieuwsdag

Friday, November 07, 2008

Het is vandaag goed nieuwsdag. Onze lieve collega Tessa had ons een tijdje geleden daaral op gewezen, maar ik word er nu aan herinnerd door Heleen van Lier, journaliste Volkskrant via Twitter. Dank je Heleen. Zij schrijft dat ze alleen maar goed nieuws op volkskrant.nl gaat zetten vandaag. Nou dat wil ik wel zien en dus ik klik op de link in haar tweet. "Utrecht onveiligste stad van Nederland" is de eerste kop die ik zien. Jammer dat niet iedereen die instelling heeft, Heleen. Als je dan toch graag goed nieuws wilt lezen, kijk dan op zinfo.nl, een site vol met goed nieuws.

Of we zelf nog goed nieuws hebben te melden... krijg geen enthousiaste reacties van de collega's. Heb vandaag mijn eerste persbericht verspreid via Twitter, is dat goed nieuws? Ik ben er wel blij mee:-)

Labels:

“The American People Have Spoken and They Have Spoken Clearly”

Wednesday, November 05, 2008


In de Lux in Nijmegen vond gister de ‘Nacht van het Witte Huis’ plaats. Ongeveer 250 mensen woonden interviews, discussies, stand-up comedy, quizzes en de uitslag bij en zagen Obama als winnaar uit de bus komen.

Voor (ex-)senator Barack Obama begon de dag gisteren goed. Dixville Notch, het bolwerk dat al tientallen jaren Republikeins gekleurd is, stemde gisteren voor het eerst in 40 jaar voor een Democraat, met 15 tegen 6.

Hoewel Obama het de laatste dagen iets rustiger aan deed, bezocht McCain de laatste 24 uur nog maar liefst 5 ‘swing states’. Het heeft niet mogen baten. Als in een sprookje betrad Obama vanmorgen iets na 05:00 Nederlandse tijd als “prince charming” het overwinningspodium in zijn thuishaven Chicago, toen bleek dat hij met het winnen van Ohio en Pennsylvania niet meer in te halen was. McCain heeft als een ware Rocky Balboa gevochten voor wat hij waard was, maar kwam aan het einde toch stootkracht tekort: het was een gelopen race. Het uiteindelijke verschil: 349 kiesmannen voor Obama en 147 voor McCain.

En dan maakt ‘het nieuwe Amerika’ toch meteen een statement: terwijl wij in Nederland bakkeleien over de aanstelling van Aboutaleb als burgemeester (!!) van Rotterdam, kiest Amerika zijn eerste zwarte president: “This is our moment, this is our time to reclaim the American dream and to reaffirm that out of many, we are one”.
Voor ons is er nog een lange weg te gaan…

Labels: ,

Change has come!


Obama heeft gewonnen!!! Wat niemand bijna de afgelopen weken hardop durfde te zeggen is nu waarheid. Change can happen!

Met een monsterzege verpletterde hij de arme McCain. Niet alleen door een charismatische en intelligente persoonlijkheid, maar ook met een briljante verkiezingscampagne boekte hij een historische overwinning.
Je zou in het campagneteam zitten... Jaloers!

Labels:

It ain't over until the fat lady sings

Tuesday, November 04, 2008

Eindelijk is het 4 november! We weten bijna wie naar ‘the White House’ mag verhuizen. Toch duurt het nog wel even voordat de dozen kunnen worden ingepakt. Bush blijft namelijk gewoon in functie tot de inauguratie van de nieuwe president op 20 januari 2009. Hij is tot die dag dus nog bevoegd om vergaande beslissingen te nemen.

In het verleden is al bewezen dat in de periode tussen de verkiezingen en de inauguratie, de winkel gewoon open blijft. Zo stuurde Bush Senior destijds troepen naar Somalië terwijl Clinton al was gekozen tot president. Let’s hope that Bush Junior doesn’t go out with a bang.

Labels:

Be there or be square...

Monday, November 03, 2008

Wat is er nu eigenlijk zo bijzonder aan het volgen van de aanloop naar de Amerikaanse presidentsverkiezingen in Washington D.C.? Ik kan er kort over zijn: sfeer en contacten met de kiezers. Dit begon al direct bij binnenkomst op de luchthaven van Washington. De douanebeambte vroeg me onder het checken van mijn vingerafdrukken, waarom ik dacht dat Obama en McCain eigenlijk president wilden worden? ‘It’s a shitty job and the wage sucks too’. Op wie hij ging stemmen wist hij nog niet. ‘The lesser of two evils’. Welcome to America!

Gelukkig denkt niet iedereen er zo over. Ik heb de indruk dat Amerikanen erg betrokken zijn bij de verkiezingen en een hele bewuste keuze maken voor hun nieuwe president. Je voelt bijna dat het land op een belangrijk keerpunt staat. Wat deze verkiezingen nog specialer maakt, is dat er voor het eerst een ‘zwarte’ president komt of dat de vice president vrouw zal zijn.

In tuinen staan borden met de naam van de favoriete kandidaat van de bewoners, in Washington zijn dit voornamelijk Obama borden. Maar liefst zeventig procent van de stad is democraat.

Maar niet iedereen is even open over zijn voorkeur. Een medewerker van een souvernirshop in Alexandria wilde zijn favoriete kandidaat niet noemen; ‘I could be fired’. In the shop van de buurman is het duidelijk; zij verkopen alleen McCain prullaria.

In het dagelijkse leven zijn de verkiezingen niet te missen.
Bumperstickers, election polls bij een basketbalwedstrijd, de zanger van Coldplay die tijdens het concert meldt: ‘I could fall in love with Sarah Palin, but I would never vote for her’. En natuurlijk de constante stroom nieuws en interviews met de kandidaten, zogenaamde experts en ex-buurmannen van de toekomstige president; it’s elections all over the place.

Ook het hotel waarin ik verbleef droeg bij aan een bijzondere sfeer. Nou word ik nergens snel wakker van, maar het schijnt dat er iedere ochtend een colonne met sirenes langs het hotel rijdt die vice president Dick Cheney naar zijn werk brengt. Ook vindt traditioneel het inauguratiebal plaats in het Omni Shoreham hotel.

Dan was er nog de rondleiding langs de vele gebouwen waar de belangrijkste democratische processen plaatsvinden. En uiteraard het Witte Huis waar ik zo vaak Nederlandse verslaggevers hun reportage vanuit Washington zag doen.

En dan last but not least: het programma van de NRC Handelsblad academie. Hierbij lieten experts vanuit verschillende vakgebieden hun licht schijnen op het land, de politiek en de verkiezingen.

De uitslag van de verkiezingen ga ik thuis volgen, maar de sfeer hoop ik vast te kunnen houden. Op de valreep proefde ik op het vliegveld samen met enkele reisgenoten nog even wat van de verkiezingskoorts.

For the record: de cardboard Obama was weg, maar het ging natuurlijk om het idee:-).


Washington D.C. is prachtig en zeker de moeite waard. Wie er ook gaat winnen: I’ll be back!

Labels: , ,

How to fix a broken reputation


‘The land of the free and the home of the brave.’ Een geweldige zin uit het Amerikaanse volkslied die zo lekker poëtisch klinkt dat je bijna zelf een traantje wegpinkt. Het land heeft echter de laatste periode veel van zijn magische en almighty imago moeten inleveren. Het droombeeld dat veel mensen van Amerika hebben is snel afgebrokkeld. Het land wordt links en rechts ingehaald door China en India. De kredietcrisis die door eigen onverantwoordelijke acties werd veroorzaakt, was de laatste druppel die het land van zijn voetstuk deed vallen.

Maar hoe moet een nieuwe president de beschadigde reputatie repareren en het land zijn geloofwaardigheid teruggeven? Een flinke uitdaging. Zoals bekend kost het jaren om een goed imago op te bouwen en slechts minuten om deze weer af te breken.

Walk the walk
Volgens voormalig ambassadeur van Amerika in Nederland en hoogleraar aan de Universiteit van Georgetown, Cynthia Schneider moet het land doen waar het voor staat; ‘walk the walk, not just talk the talk’. De VS legt zijn waarden op aan andere landen zonder deze zelf na te leven. Hierdoor staat het ook te boek als hypocriet. Bovendien heeft de VS zich de afgelopen jaren sterk geprofileerd op militair gebied, waardoor het veelal negatieve associaties oproept.

Amerika moet een stap terug doen; respect tonen aan andere landen en zich niet langer als wereldmacht gedragen, maar als een deel van de wereld. De arrogantie is niet meer op zijn plaats. En zoals Schneider zegt: ‘We moeten stoppen de ‘American way of life’ op te dringen aan andere landen, maar vanuit lokale waarden en normen landen helpen’. Dit vereist een volledig andere politiek dan wat tot op heden op Capitol Hill werd bedreven. Hiervoor is een president nodig die open staat voor andere culturen en ideeën. It’s time for change!

Labels: , ,

Trick or treat!

Washington stond afgelopen vrijdag helemaal in het teken van Halloween. Kinderen gingen er op uit voor ‘Trick or treat’, huizen waren versierd met spinnen en plastic geraamtes en in Georgetown werden de straten compleet bevolkt door verklede feestgangers.
Ook hier was het heel goed te merken dat de verkiezingen naderen. Veel petjes, buttons en shirts van McCain en Obama. In de kroeg volgde zelfs een real life imitatie van een Sarah Palin look-a-like met de legendarische quote: ‘I can see Russia from my house’.

Ook de kredietcrisis bleek inspiratie te geven voor een Halloween outfit. Ik kwam iemand tegen die rechtstreeks van kantoor leek te komen. Niets was minder waar. Zijn reactie op mijn vraag waarom hij niet verkleed was: ‘This is my costume I dressed up as an investment banker. I thought that would be scary enough.’

Labels:

‘Sweet’ memories


Memorials,Washington grossiert erin. Voornamelijk gewijd aan voormalige presidenten en slachtoffers van oorlogen waarin Amerika een rol speelde. In beide gevallen zijn er dat nogal wat. En omdat hier wordt gebouwd met de gedachte ‘the bigger the better’ is er geen ontkomen aan. Het marmeren beeld van Abraham Lincoln die in een reusachtige stoel over the Mall uitkijkt, is imposant.

Ook de oorlogsmonumenten zijn nogal aan de maat. Er is een hele muur gebouwd waar alle namen van de 58.000 soldaten die in Vietnam zijn omgekomen staan gegraveerd. En het memorial voor WO II, is echt een enorm en prachtig bouwwerk.


Maar het aantal gedenkplaatsen voor oorlogen die er in de stad zijn gebouwd, geeft ook verder te denken. Deze ‘Arsenals for democracy’ zoals ze ook wel worden genoemd zijn bijna te mooi voor de symbolen van ellende die het eigenlijk zijn. De fund raising voor nieuwe memorials gaat echter gewoon door. Ben benieuwd hoe de gedenktekens voor Afghanistan en Irak er straks uitzien.

Labels: , ,

The knowledge whisperer

Sunday, November 02, 2008

Zoals ik al had geconcludeerd gaat het bij de keuze voor een nieuwe president voor een groot deel niet om de inhoud. It’s not what you know, but who you know. De juiste mensen om je heen hebben die je voorbereiden op speeches en bijeenkomsten, daar gaat het om. De mensen rond het politieke boegbeeld zijn een onzichtbare macht. Zo vertelde lobbyist Coen Blaauw een mooie anekdote over de (misschien) toekomstige vice presidentskandidaat, Joe Biden. Tijdens een betoog van Biden, kwam een van zijn ‘staffers’ naar hem toe en fluisterde iets in zijn oor. Hierop vervolgde Biden zijn rede met de woorden: ‘Obviously I don’t know what the hell I’m talking about. I just heard that I changed my mind on this subject.’

Op zichzelf primadat hij het direct toegeeft. En natuurlijk is Amerika hier niet uniek in. Ministers en ook kamerleden kunnen niet op alle issues in hun portefeuille expert zijn. Maar in the blink of an eye van mening veranderen doet je geloofwaardigheid niet veel goed.
Of noemen we dat voortschrijdend inzicht?:-)



Een belangrijk deel van de kracht van een boodschap zit hem in de herhaling… maar daarvoor is het wél handig dat als de inhoud consistent is. Veelvuldig je mening bijstellen of veranderen leidt ertoe dat niemand uiteindelijk meer weet wat je nou eigenlijk vindt. Zoals we ook bij de afgelopen kamerverkiezingen in Nederland zagen is dit niet heel sterk voor je imago. En als je eenmaal het predikaat draaikont hebt, kom er dan maar eens vanaf.

Labels: ,

Kermit goes arty









Kermit wist zich vandaag even los te rukken van zijn diplomatieke beslommeringen en de verkiezingen. Het was tijd een ‘stukje’ cultuur op te snuiven in DC. The National Gallery of Art gaf hiervoor ruim voldoende gelegenheid. Kermie had a ball!

Of het de snel rijzende ster van onze groene vriend is in de States of de beroemde customer service, Kermit werd binnengehaald als een ware ster. Zo werd hij vereeuwigd met kunstwerken van vaderlandse meesters en werd zelfs speciaal een kruk gehaald door de conservator om Kermit op gelijke hoogte met de werken te brengen. Jaloerse blikken van andere bezoekers vielen hem ten deel. Tja, it’s lonely at the top!

Labels: ,

To hell with integrity!

Onder de gordel stoten is heel normaal in Amerikaanse verkiezingscampagnes. En behalve voor het slachtoffer en zijn aanhangers, geldt voor iedereen dat slecht nieuws goed nieuws is.
De media kunnen het eindeloos herhalen en ‘analisten’ kunnen er uren over bomen. Jan met de Pet alias Joe the Plumber wordt op straat uitgebreid naar zijn mening gevraagd; ‘Denkt u ook dat Obama relaties heeft met terroristen? Is hij stiekem geen Moslim?’ Voordat je het weet is de druppel een grote olievlek geworden. Tegenspreken is ook niet handig. Waarom zelf weer de aandacht op een leugen vestigen?

Er is een groep Amerikaanse kiezers eens naar hun mening gevraagd over negative campaigning. Het werd door iedereen ten zeerste afgekeurd en natuurlijk had al dat moddergooien geen effect op hun keuze.

Waarom wordt het ook nu weer toegepast? Omdat het wel werkt. Slecht nieuws blijft hangen en waar rook is is vuur. Er zal toch wel iets van waar zijn? Het bizarre is dat John McCain, de grootste moddergooier in deze strijd, in zijn vorige strijd tegen Bush zelf het slachtoffer werd van deze praktijken. De campagne van Bush suggereerde dat het adoptiekind van McCain uit Bangladesh in werkelijkheid een buitenechtelijk kind was. John had zijn Cindy dus bedrogen. Dit bleek niet waar te zijn. Toen een geëmotioneerde McCain aan Bush vroeg waarom hij dit verhaal de wereld in had geholpen was het simpele antwoord: ‘That’s politics’.

Des te lastiger te begrijpen waarom hij nu hetzelfde doet. Hij heeft zelfs de leerling van Bush’ campagnestrateeg Karl Rove, de man die de fluistercampagne tegen hem begon, in zijn team opgenomen. ‘To hell with integrity’, tja een echte winnaarsmentaliteit heeft die McCain…

Maarten van Rossem heeft ook een uitgesproken mening over 'mudslinging' (geluidskwaliteit is helaas niet optimaal).


Maarten van Rossem on Mudslinging from Whizprtised on Vimeo.

Labels: , ,