Persberichtfrustratie

Tuesday, August 04, 2009

Eens in de zoveel tijd is er ergens op de wereld een journalist of blogger die het niet meer trekt: die onophoudelijke stroom persberichten. Maar vooral de slechte die daar tussen zitten. De frustratie begint bij slecht geschreven teksten en loopt door tot volslagen irrelevante berichten die nog worden nagebeld ook. Meest recent: Robin Wauters op Techcrunch. Hij geeft een top 10 van verboden woorden. Een herkenbaar lijstje.

Wat betreft irrelevante berichten: ik moet bekennen dat ook wij wel eens iemand 'verblijden' met een wat minder relevant bericht. We maken een nauwkeurige selectie, elke keer weer, maar soms ontvangt iemand toch een bericht dat niet direct op zijn/haar interesses was gericht. Sorry. Het is ook gewoon lastig, geef ik toe. Van velen weten we wat hen bezighoudt, maar ook die interessegebieden veranderen in de loop der tijd. Laat staan de wisselingen van de wacht bij publicaties. Een vervanger van iemand kan zomaar eens het zwaartepunt op andere zaken leggen. En heeft iemand enig idee hoeveel mediacontacten wij te onderhouden hebben. Je wilt het niet weten.

Maar dan over die teksten. Die moeten gewoon goed zijn. Punt. En dan mag ik toch wel concluderen dat we daar nog veel strenger in zijn. Discussies met klanten ten spijt: "Maar wij zijn echt marktleider!", "Ja, maar ik heb een exacte vertaling uit het Engels nodig, dus laat dat toonaangevend staan, dat moet van Legal", "Er is geen enkel ander product dat hierbij in de buurt komt, dit is zo uniek, dat moet je ook zo opschrijven"... ik dacht het niet. Het feit dat Techcrunch melding hiervan maakt en dat het iets is wat regelmatig terugkomt, steeds door een andere publicatie, stemt verdrietig. Wij lachen erom, omdat we dergelijke woorden systematisch vermijden (ok, in een boilerplate laten we ze nog wel eens staan ;-). Maar het is om te huilen dat er blijkbaar dus nog voldoende 'PR-adviseurs' zijn die daar anders over denken. En dat is jammer voor het imago van het vak (wat het blijkbaar dus wel degelijk is), vervelend voor de bedrijven waarvan de berichten niet meer worden gelezen en vooral irritant voor de ontvanger. Die blijft namelijk die troep terugvinden in zijn inbox. En mochten daar toch berichten van ons tussenzitten: laat het weten. Daar wordt iedereen beter van. Alhoewel niemand er een unieke toonaangevende marktleider van wordt.

Labels: PR

posted by Erik @ 14:41