If you can’t beat them, hunt them!

Monday, July 09, 2007

Afgelopen donderdag werd ik gebeld door een bedrijf of ik interesse zou hebben in een Benelux PR-job bij hun. Eerste reactie is natuurlijk dat je je enorm gevleid voelt. Goed voor je ego, kan niet anders zeggen. Mijn tweede reactie was er een van verbazing want hoe komen ze in hemelsnaam aan mijn gegevens aangezien ik nog nooit met ze te maken heb gehad? Natuurlijk, ik sta als contactpersoon onder diverse persberichten maar met mij nog 12 andere collega’s. Waarom zijn zij niet benaderd? Op mijn vraag hoe ze bij mij terecht waren gekomen, werd het even stil aan de andere kant. Er werd duidelijk nagedacht of ze dat wel of niet kon zeggen. Het antwoord was cryptisch. “Een heer van een ander pr-bureau”. En dan niet het bureau waar ze nu mee werkte (want dat was wel heel erg makkelijk na te gaan). Ook een manier om een concurrent te verzwakken: geef headhunters de indruk dat er wel wat te halen valt! Meer kon ze overigens niet zeggen want dat ‘wilde die persoon niet’. Eigenlijk wel raar als je er over nadenkt. Mijn gegevens worden gewoon maar doorgegeven aan Jan en Alleman, en ik mag niet weten door wie. Gaat dit ook niet in tegen de Wet Bescherming Persoonsgegevens??

posted by Marieke @ 14:29